وحي در لغت به معناي آگاهانيدن يا سخن گفتن پنهاني است . گاهي به معاني الهام , طلب , اخبار,فرمان , اشارهء سريع رمزي , ايماء وسوسه , رؤيا, تنزيل , قرآن , تعريض و شنيدن آواز آمده است .
وحي در اصطلاح به كلام خاصي كه خداوند سبحان بر پيامبرانش فرو مي فرستد, اطلاق مي شود و اين وحي اصطلاحي مختص به پيامبران است . در قرآن كريم تعبير وحي زياد به كار رفته كه در بسياري موارد به معناي وحي اصطلاحي نيست , چنان كه آمده است : ; اين وحي به معناي الهام فطري است كه به مادر حضرت موسي 7شده است .(1) ممكن است در خواب الهام شده باشد.
تفاوت وحي با الهامات غيبي , اين است كه وحي مختص پيامبران است , اما الهامات غيبي ممكن است براي پيامبر و غير پيامبر همانند ائمهء معصوم حاصل شود.
(پـاورقي 1 .بهاءالدين خرمشاهي , دانشنامهء قرآن و قرآن پژوهي , ج 2 ص 2300