اصول همه ى اديان آسمانى و دستورات كلّى پيامبران الهى با هم فرق نداشته است; يعنى همگى در توحيد، عدل خدا، لزوم آمدن پيامبران و وجود معاد و حساب و كتاب و بهشت و دوزخ و مانند اينها اتّفاق دارند، و اگر اكنون مسيحيّت را مى بينيم كه به تثليث و دوزخ و مانند اينها اتّفاق دارند، و اگر اكنون مسيحيّت به تثليث و سه گانه پرستى دعوت مى كند و توحيد خالص ندارد به خاطر تحريف و تغييرى است كه در كتابها و عقايد آن صورت گرفته است.
امّا، در احكام فرعى و جزئى، اديان گذشته در بسيارى از موارد با دين اسلام فرق دارند; زيرا اديان پيش از اسلام براى دوره اى خاص و يا عدّه اى خاص از مردم بوده است و چه بسا در برخى موارد به خاطر مصالح ويژه اى حكم و دستورى خاص براى آنان قرار داده شده است; امّا اسلام آخرين دين و احكام آن براى هميشه است; البته آنچه را نبايد از ياد برد كثرت تحريف و كم و زياد شدن دستورات اديان ديگر است كه حتّى احكام فرعى آنان هم قابل اطمينان نيست; به همين جهت نمى توان گفت احكامى كه در تورات كنونى موجود است همان احكامى است كه حضرت موسى((عليه السلام)) از طرف خداوند براى مردم آورده بود.