در اسلام آمده است كه زنان نبايد در تجارت با شوهران يا مردان سهيم شوند در حالي كه حضرت خديجه همسر پيامبر به كار تجارت مشغول بود. اين تناقض نيست؟
متن پاسخ: اين كه زنان نبايد در تجارت با شوهران و يا ساير تاجران شريك باشد چنين چيزي در اسلام نيست؛ اسلام مخالف با تجارت زنان به گونه مستقل و يا مشاركت شوهر نيست، بلكه اسلام شخصيت حقيقي و حقوقي زن را به رسميت شناخته است. زن مي‏تواند فعاليت‏هاي اقتصادي داشته باشد و خود به تنهايي با شركت ديگران به اين امر اقدام كند.
قرآن مي‏گويد: "للرجال نصيب مما اكتسبوا و للنساء نصيب مما اكتسبن؛ (1) براي مردان از آن چه كسب كرده‏اند، بهره‏اي است و براي زنان نيز از آن چه كسب كرده‏اند، بهره‏اي است". در اين آيه هم مالكيت زن در كسب به رسميت شناخته شده است و هم مالكيت مرد. بنابر اين، تلاش و فعاليت‏هاي اقتصادي تنها در اختيار مردان نيست، زنان هم مي‏توانند چه با مشاركت مردان و چه به طور مستقل در امر تجارت اقدام كنند. ليكن بايد يك سلسله امور را رعايت كنند. از جمله: غض بصر؛ (2) يعني خودداري از نگاه فتنه‏انگيز، پرهيز از دست دادن زنان با مردان، پرهيز از اختلاط زن و مرد، پرهيز از خلوت با نامحرم، پوشش مناسب، (3) پرهيز از به ناز سخن گفتن(4) و.
نه تنها زن مي‏تواند در امور اقتصادي مشاركت داشته باشد، بلكه حتي شوهر نمي‏تواند در معامله امر و نهي كند. به تعبير امام خميني(ره) شوهر اختيار همسرش را در امور تجارت و اقتصادي ندارد.(5)
اما آن چه درباره تجارت حضرت خديجه در تاريخ نقل شده است، مربوط به قبل ازدواج آن بانوي گرامي با پيامبر اسلام (ص) است و تجارت حضرت خديجه هم به اين معنا نيست كه خود شخصا اقدام مي‏كرد، بلكه ديگران با مال التجاره او كار مي‏كردند.
پي نوشت‏ها:
1 - نساء (4) آيه 32.
2 - نور (24) آيه 30 و 31.
3 - نور (24) آيه 31.
4 - احزاب (33) آيه 32.
5 - امام خميني، استفتائات، ج 2، ص 78.