«زمان قدیم جنگ‏هاى گوناگونى رخ مى‏داد، و مردان بسیارى در درگیرى‏ها کشته مى‏شدند، از این رو تعداد زنان نسبت به مردان فزونى پیدا مى‏کرد. وجود زنان بیوه و یتیم دار، به یکى از مشکلات اجتماعى تبدیل شده بود. براى عبور از این مشکل، چند همسر گزینى مردان، راه حل معقول و شناخته شده آن دوران گردیده بود آ از این رو مردان مى‏توانستند زنان متعددى را به عقد خود در آورند.
اسلام با توجه به واقعیت‏هاى مذکور چند همسر گزینى را به طور محدود و مشروط پذیرفت. قرآن مى‏گوید: «در صورت رعایت عدالت، مرد مى‏تواند تا دو زن، یا سه و یا چهار زن اختیار کند».(1)

چه بسا اتفاق مى‏افتاد که شوهر در جنگ کشته و همسر و فرزندانش بى سرپرست مى‏شدند، و از جهات متعددى همانند اقتصاد و عاطفى با مشکل رو به رو مى‏شدند. اسلام سفارش مى‏کند به بچه یتیم محبت کنید؛ آنان را به خانه هایتان راه دهید و مانند فرزندان خویش سرپرستى آنان را برعهده بگیرید. انجام این کار به طور معمول این گونه است که زن بیوه شوهر کند و با بچه‏هاى یتیمش در خانه شوهر جدید زندگى کنند.
این نوع ازدواج‏ها همیشه از روى لذت گرایى و خودخواهى نیست، بلکه گاهى از روى انجام وظیفه اخلاقى و حس همدردى و دگردوستى است. در زندگى امامان، نیز در زندگى پیامبرصلى الله وعلیه وآله این گونه بود. این ازدواج‏ها نه‏نقطه منفى و ضعف، بلکه نقطه مثبت و قوّت در زندگى آن بزرگ مردان است. در عین حال که این مسئله میان مردم آن زمان عادى بوده و اختصاص به امامان یا پیامبر نداشته است. منتهى دشمنان اهل بیت‏علیهماالسلام و پیامبرصلى الله وعلیه وآله با تفسیرهاى نادرست و با نقل روایات جعلى در پى اهداف شوم خود هستند. زندگى آنان چنین نبود که زنى را به همسرى مى‏گرفتند و بعد از چند روزى با او برخوردى مانند لباس چرکین مى‏کردند و به دور مى‏انداختند! این تهمتى بیش نیست. آنان انسان‏هاى برگزیده و نمونه در تمامى جهات خوبى‏ها هستند. نقطه ضعفى در زندگى امامان‏علیهم السلام وجود ندارد. این یک اصل مسلّم و پذیرفته شده است.
توجه داشته باشید که امامان‏علیهم السلام دشمان قسم خورده‏اى داشتند که در رأس آنان بنى‏امیه قرار دارند فراموش نکنیم که بزرگ بنى امیه، ابوسفیان، مدت‏ها با پیامبرصلى الله وعلیه وآله و مسلمانان درگیر جنگ بود. همسرش (هند جگر خواره) در پى قتل حمزه برآمد و بعد جگرش را به دندان کشید، و معاویه پسر این دو، با على‏علیه‏السلام جنگید و حکومت را از امام حسن‏علیه‏السلام ستاند و حضرت را به شهادت رساند. پسر معاویه (یزید) امام حسین‏علیه‏السلام را به شهادت رساند و... حال دشمنى بنى امیه به همین اندازه ختم نشد؛ معاویه پول مى‏داد تا بر ضد على و خاندانش روایاتى بسازند و شخصیت حضرت و اهل بیتش را لکه دار نمایند. از جمله گفتند: امام حسن‏علیه‏السلام پیوسته زن مى‏گرفت و طلاق مى‏داد.
این مطالب نادرست و ساختگى است. زندگى درخشان امام حسن‏علیه‏السلام از این گونه حرف‏ها پاک است. امام مجتبى، امام هدایت است. ضعف و کجى در زندگى او وجود ندارد. حضرت یکى از اصحاب کساء است که در عظمت وى آیه تطهیر نازل شد و قرآن با بیان این آیه، جملگى اصحاب کسا را معصوم معرفى کرد. فردى که معصوم است، هیچ نقطه ضعفى در زندگیش وجود ندارد. تعدد همسران و فرزندان امام حسن نیز از آن تهمت‏ها است، تا با شیوه تهمت، قیام بنى حسن را که از مهم‏ترین قیام‏ها علیه خلفاى اموى و عباسى بود، سرکوب کنند.
براى پرهیز از طولانى شدن پاسخ توصیه مى‏کنیم کتاب «حقایق پنهان» تألیف احمد زمانى، صفحات 331 تا 253 را مطالعه نمایید.
امامان‏علیه‏السلام زنان زیادى نداشتند. درحدى که اسلام محدود کرده است. عمل مى‏کردند. تنها برخى امامان مانند امام على‏علیه‏السلام چهار همسر داشته. البته بعد از رحلت حضرت زهراعلیهاالسلام. در زمان حیات آن بانو
امام على‏علیه‏السلام همسر دیگرى اختیار نکرد. برخى امامان کم‏تر از چهار همسر داشتند. این سخن که امامان‏ علیهم السلام مدام زن مى‏گرفتند و طلاق مى‏دادند، سخن ناروایى بیش نیست و هیچ سند تاریخى ندارد و باید در چنین مواردى به اسناد و کتاب‏هاى تاریخى و فلسفه زندگى امامان مراجعه کرد.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت ها :
1 . نساء (4) آیه 2.