اميرالمؤمنين(ع)، فوايد ياد مرگ را امور ذيل شمرده‏اند:
1. ياد مرگ سبب بازداشتن انسان از بيهودگي و بازي‏هاي دنيوي مي‏شود: «به خدا سوگند، ياد مرگ مرا از هزل و بيهودگي منع مي‏كند».نهج البلاغه، خطبه 84، ص 66.
2. انديشه مرگ مانع انجام دادن كارهاي زشت و ناروا است: «هان! [ مرگ ]بر هم زننده لذت‏ها، تيره كننده شهوت‏ها، و برنده آرزوها را به ياد آريد، آن‏گاه كه به كارهاي زشت شتاب مي‏آريد».همان، خطبه 99، ص 92.
3. ياد مرگ موجب انجام دادن اعمال و كردار نيك مي‏شود: «آن كه مرگ را چشم داشت، در كارهاي نيك پاي پيش گذاشت»همان، كلمات قصار 31، ص 364.
4. تذكر مرگ سبب بي‏رغبتي و كم‏خشنودي در دنيا مي‏شود: «آن كه مرگ را بسيار ياد كند، از دنيا به اندك خشنود شود».همان، كلمات قصار 349، ص 423.
5. انديشه مرگ و تفكر در مردگان پيشين باعث عبرت‏آموزي است: «پنداشتند كه جاي مردگان تهي است؛ حال آن كه سخت مايه عبرت‏اند... [ مردگان‏شان‏] مايه پند باشند، بهتر است تا وسيله فخر و بزرگواري».همان، خطبه 221، ص 252.