سركوب غريزه جنسي به اين معناست كه اين غريزه به طور كلي ناديده گرفته شود و نيازهاي جنسي انكار گردد و باآن مقابله شود مانند اقداماتي كه بعضي از مرتاضان هندي انجام مي‏دهند و علاوه بر اينكه غريزه جنسي و نيازهاي آنرا ناديده مي‏گيرند حتي كارهايي انجام مي‏دهند كه به نوعي عقيم شدن منتهي مي‏گردد و يا در مذهب كاتوليك غريزه جنسي و ارضاي آن پليد و دنيوي و شيطاني انگاشته و ازدواج را براي راهبان و روحانيان خود ممنوع مي‏نمايند. چنين سركوب جنسي در ميان مسلمانان وجود ندارد. آنچه در بين مسلمانان به چشم مي‏خورد كنترل غريزه جنسي است كه گذشته از ايفاي وظايف و دستورات ديني و آثار و نتايج اخروي و طاعت حق تعالي، در دنيا نيز براي آنان بهداشتجنسي و زندگي گرم خانوادگي و بهداشت نسل و آرامش اجتماعي به همراه دارد. در مقابل افراطِ سركوبِ جنسي افراطِ بي‏بندوباريِ جنسي است كه آثار سوء آن بر كسي پوشيده نيست.
اين مقدار كنترل جنسي كه آدمي تا قبل از ازدواج از تماس و معاشرت با جنس مخالف و عشق ورزيدن و دوستداشتن افرادي از جنس مخالف خودداري كند مضرّ به غريزه جنسي نمي‏باشد. البته اگر كسي احساس مي‏كند كه نياز به ازدواج دارد چنانچه شرايط ازدواج براي او مهيا باشد بهتر است زودتر ازدواج كند. اگر شرايط ازدواج براي او فراهم نباشد بهتر است از شعله‏ور ساختن غريزه جنسي و تحريك و تهييج آن خودداري نمايد.
اگر شخصي از ازدواج اجتناب كند و يا پس از ازدواج از مباشرت سالم و شرعي با همسر خود اجتناب نمايد،مي‏توان گفت او در حال سركوب غريزه جنسي است. اين روش نتايج سويي در پي دارد:
1- پيدايش اختلاف خانوادگي.
2- گسترش فساد به جهت عدم پاسخ‏گويي مشروع به نياز طرف مقابل.
3- به طور عادي نيز اخلال در مكانيزم طبيعي بدن براي تن و روان مشكل مي‏آفريند و خداوند ما را طوري خلق نموده است كه نيازمند به ازدواج و ارتباط سالم جنسي با همسر در داخل زندگي خانوادگي و زناشويي مي‏باشيم.