هدفدارى در زندگى به تلاش و كوشش و شكيبايى در مقصد مى انجامد، امّا موضوع اين است كه هدف مى تواند مراتب داشته باشد گاهى درس براى درس و گاهى براى هوس و گاهى براى حق و حقيقت مى باشد.
هدفهاى پايدار از موفقيّت بيشترى برخوردارند. زيرا مقاصد برتر هدفهاى پايين تر مثل دانش و مقام و امكانات را هم در خود دارند. در مثل گفته اند كسى كه گندم مى كارد كاه هم بدست مى آورد، در مرحله بعد تلاش و دوستان خوب و ارتباط با حق مطلق، خداوند هستى است كه به تحصيل و مجموعه زندگى شور و نشاط مى دهد. پس به تكاليف دينى مثل نماز و روزه و... بايد اهميّت ويژه داد.
درباره برنامه هاى ديگر كتابهاى مفيدى موجود است كه به طور تخصص به اين موضوع پرداخته اند و لازم است كه مراجعه گردد.