الحَمدُ لِلّهِ أهلِ الحَمدِ وَ أحلاهُ، وَ أسعَدُ الحَمدِ وَ أسراهُ، وَ أکرَمُ الحَمدِ وَ أولاهُ.

سَلَّطَ المُلوکَ وَ أعداها، وَ أهلَکَ العُداةَ وَ أدحاها، وَ أوصَلَ المَکارِمَ وَ أسراها، وَ سَمَکَ السَّماءَ

 

الحَمدُ لِلّهِ أهلِ 

الحَمدِ وَ أحلاهُ، وَ أسعَدُ الحَمدِ وَ أسراهُ، وَ أکرَمُ الحَم&#

1583;ِ وَ أولاهُ.

 

الواحدُالأحَدُ الصَّمَدُ، لا والِدَ لَهُ وَ لا وَلَدَ.

 

سَلَّطَ المُلوکَ وَ أعداها، وَ أهلَکَ العُداةَ وَ أدحاها، وَ أوصَلَ المَکارِمَ

وَ أسراها، وَ سَمَکَ

السَّماءَ

 

وَ عَلّاها، وَ سَطَحَ المِهادَ وَ طَحاها، وَ وَطَّدَها وَ دَحاها، وَ مَدَّها وَ

سَوّاها، وَ مَهَّدَها وَ وَطّاها، وَ

 

أعطاکُم ماءَها وَ مَرعاها، وَ أحکَمَ عَ&#

1583;َدَ الاُمَمِ وَ أحصاها، وَ عَدَّلَ

الأعلامَ وَ أرساها.

 

الاِلاهُ الأوَّلُ لا مُعادِلَ لَهُ، وَلا رادَّ لِحُکمِهِ، لا إلهَ إلّا هُوَ،

المَلِکُ السَّلام، المُصَوِّرُ ا&#

1604;عَلامُ، الحاکِمُ

 

الوَدودُ، المُطَهِّرُ الطّاهِرُ، المَحمودُ أمرُهُ، المَعمورُ حَرَمُهُ، المَأمولُ

کَرَمُهُ.

 

عَلَّمَکُم کَلامَهُ، وَ أراکُم أعلامَهُ، وَ حَصَّل&#

1614; لَکُم أحکامَهُ، وَ حَلَّلَ

حَلالَهُ، وَ حَرَّمَ حَرامَهُ.

 

وَ حَمَّلَ مُحَمَّداً (صَلَّ اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) الرِّسالَةَ، وَ رَسولَهُ

المُکَرَّمَ المُسَدَّدَ، أل&#

1591;ُّهرَ المُطَهَّرَ.

 

أسعَدَ اللهُ الاُمَّةَ لِعُلُوِّ مَحَلِّهِ، وَ سُمُوِّ سُؤدُدِهِ، وَ سَدادِ

أمرِهِ، وَ کَمالِ مُرادِهِ. أطهَرُ وُلدِ آدَمَ مَولوداً، وَ

 

أسطَعُه&#

1615;م سُعوداً، وَ أطوَلُهُم عَموداً، وَ أرواهُم عوداً، وَ أصَحُّهُم عُهوداً،

وَ أکرَمُهُم مُرداً وَ کُهولاً.

 

صَلاةُ اللهِ لَهُ لِآلِهِ الأطهارِ مُسَلَّمَةً مُکَرَّرَةً &#

1605;َعدودَةً، وَ لِآلِ

وُدِّهِمُ الکِرامِ مُحَصَّلَةً مُرَدَّدَةً ما دامَ

 

لِالسَّماءِ أمرٌ مَرسومٌ وَ حَدٌّ مَعلومٌ.

 

أرسَلَهُ رَحمَةً لَکُم، وَ طَهارَةً لِأعمالِکُم،

وَ هُدوءَ دارِکُم وَ دُحورَ،

عارِکُم وَ صَلاحَ أحوالِکُم، وَ

 

طاعَةً لِلّهِ وَ رُسُلِهِ، وَ عِصمَةً لَکُم وَ رَحمَةً.

 

اِسمَعوا لَهُ وَ راعوا أمرَهُ، حَلِّلوا ما حَلَّل&#

1614;، وَ حَرِّموا ما حَرَّمَ، وَ

اعمِدوا – رَحِمَکُمُ اللهُ – لِدَوامِ

 

العَمَلِ، وَ ادحَروا الحِرصَ، وَ اعدِموا  الکَسَلَ، وَ ادروا السَّلامَةَ وَ

حِراسَةَ مُلکِ وَ رَوعَه&#

1575;، وَ

 

هَلَعَ الصُّدورِ وَ حُلولَ کَلِّها وَ هَمِّها.

 

هَلَکَ وَ اللهِ أهلُ الاِصرارِ، وَ ما وَلَدَ والِدٌ لِلاِسرارِ، کَم مُؤَمِّلٍ

أمَّلَ ما أهلَکَهُ، وَ کَم مالٍ وَ سِ&#

1604;احٍ

 

أعَدَّ صارَ لِلأعداءِ عُدَّةً وَ عُمدَةً.

 

اَللّهُمَّ لَکَ الحَمدُ وَ دَوامُهُ، وَ المُلکُ وَ کَمالُهُ، لااِلهَ إلّا هُوَ،

وَسِعَ کُلَّ حِلمٍ حِلمُهُ، وَ سَدَّدَ &

#1705;ُلُّ حُکمٍ

 

حُکمُهُ، وَ حَدَرَ کُلَّ عِلمٍ عِلمُهُ.

 

عَصَمَکُمُ وَ لَوّاکُم، وَ دَوامَ السَّلامَةِ أولاکُم، وَ لِلطّاعَةِ سَدَّدَکُم،

وَ لِلاِسلامِ هَداکُم، وَ رَحِ&#

1605;َکُم وَ سَمِعَ

 

دُعاءَکُم، وَ طَهَّرَ أعمالَکُم، وَ أصلَحَ أحوالَکُم.

 

وَ أسألُهُ لَکُم دَوامَ السَّلامَةِ، وَ کَمالَ السَّعادَةِ، وَ الآلاءَ

الدّارَةَ، وَ الاَحوال&#

1614; السّارَّةَ، وَ الحَمدُ لِلّهِ وَحدَهُ.

 

 

 

 

ستایش مخصوص خدایی است که سزاوار ستایش و مآل آن است. از آنِ اوست رساترین ستایش و

شیرین ترین آن و سعا&#

1583;ت بخش ترین ستایش و سخاوت بار ترین(و شریف ترین) آن و پاک ترین

ستایش و بلند ترین آن و ممتاز ترین ستایش و سزاوارترین آن.

 

یگانه و یکتای بی نیاز(ی که همه نیازمندان و گرفتاران آهنگ او نم

ایند). نه پدری

دارد و نه فرزندی.

 

شاهان را (به حکمت و آزمون) مسلّط ساخت وبه تاختن واداشت. و ستمکاران (و متجاوزان)

را هلاکت نمود و کنارشان افکند. و سجایای بلند را (به خلایق) رسانید و شرا&#

1601;ت بخشید.

و آسمان را بالا برد و بلند گردانید. بستر زمین را گشود و گسترش داد و محکم نمود و

گسترده ساخت. آن را امتداد داد و هموار کرد و (برای زندگی) آماده و مهیّا فرمود. آب

و مرتعش را به ش

ما ارزانی داشت. تعداد اقوام را (برای زندگی) آماده و مهیّا فرمود.

آب و مرتعش را به شما ارزانی داشت. تعداد اقوام را (برای زندگی در آن) به درستی. (و

حکمت) مقرّر فرمود و بر شمار (یکایک) آنان ا

حاطه یافت. و نشانه های بلند (هدایت)

مقرّر فرمود و آنها را بر افراشته و استوار ساخت.

 

معبود نخستین که نه او را هم طرازی است و نه حکمش را مانعی. خدایی نیست جز او، که

پادشاه است و (مایۀ) س&#

1604;امت، صورتگر است و دانا، فرمانروا و مهربان، پاک و بی آلایش.

فرمانش ستوده است و حریم کویش آباد (به توجّه پرستندگان و نیازمندان) است و سخایش

مورد امید.

 

کلامش را به شما آموخت و نشا&#

1606;ه هایش را به شما نمایاند. و احکامش را برایتان دست

یافتنی نمود. آنچه روا بود حلال و آنچه در خور ممنوعیت بود، حرام شمرد.

 

بار رسالت را بر دوش محمّد(صلّی الله علیه و آله) افکند. (همان) ر&#

1587;ول گرامی که بدو

سروری و درستی (در گفتار و کردار و رفتار) ارزانی شده، پاک و پیراسته است.

 

خداوند این امّت را  به خاطر برتریِ مقام و بلندیِ شرف و استواری دین او و کامل

بودنِ آرمانش &#

1587;عادت بخشید. او بی آلایش ترین فردِ از آدمیان در هنگامه ولادت و

فروزنده ترین ستاره یمن و سعادت است. او بلند پایه ترین آنان (در نیاکان) است و

زیباترین آنها در (نسل و) شاخسار. و درست پیم&

#1575;ن ترین و کریم ترین آنان است در

نوجوانی و بزرگسالی.

 

درود خداوند از آن او و خاندان پاکش باد، درودی خالص و پی در پی و مکرّر (برای

آنان) و برای دوست داران بزرگوارشان، درودی ماندگار &#

1608; پیوسته، (برای همیشه:) تا

وقتی که برای آسمان حکمی مرقوم است و نقشی مقرّر.

 

او فرستاد تا تا برایتان رحمتی باشد و مایه پاکیزگی اعمالتان و آرامش سرای (زندگی)

شما و بر طرف شدن نقاط ننگ (:

و شرم آور کار)تان. و تا مایه صلاح حالتان باشد و

اطاعت شما از خدا و رسولانش و موجب حفظ شما و رحمتی (بس بزرگ و فراگیر).

 

از او فرمان برید و بر دستورش مواظبت ورزید. آنچه را حلال دانست، حلا

ل و هر چه را

حرام داشت حرام بشمارید. خدایتان رحمت کند؛ آهنگ کوششی پیوسته نمایید و آزمندی را

از خود برانید و تنبلی را وا نهید. رسم سلامت و حفظ حاکمیّت و بالندگی آن را – و

آنچه را که م&#

1608;جب دغدغه سینه ها (:و تشویش دلها) و روی کردِ درماندگی و پریشانی به

سوی به آنهاست – بشناسید.