اگر حسین (علیه السلام) از ما بود در تمام زمین برای او منبر و پرچم برمیافراشتیم آنتوان بارا نویسنده مسیحی در کتاب خود با عنوان «حسین در اندیشه مسیحی» میگوید: اگر حسین علیه السلام، از ما بود در تمام زمین برای او منبر و پرچم برمیافراشتیم و مردم را با نام «حسین» به مسیحیت فرا میخواندیم
کشتن یا کشته شدن، ماجرای تازهای نیست که عاشورا به خاطر آن برای بشر برجسته شده باشد. هابیل و قابیل نیز این امر را تجربه کردهاند. باید دید چرا عاشورا برای انسان در بیش از چهارده قرن پرچم حرکت به سوی پیروزی بوده و رفته رفته بشر احساس میکند پرچم سرخ کربلا بر تارک انسانیت درخشیده و خواهد درخشید.
چرا خورشید کربلا روز به روز پرفروغتر میگردد و امید غروب را در برخی نابخردان به یأس مبدل ساخته است؟! این پرسشی است که هر انسانی اگر با واقعه کربلا آشنا باشد از خود میپرسد و در تکاپو و جستجو است که جواب قانعکنندهای برای آن پیدا کند. مگر کشتارهای وحشتناکتر از کربلا، و با قربانیانی پرتعدادتر از شهدای کربلا در تاریخ رخ نداده است؟ اما چرا آسمان در شهادت حسین (ع) خون میگرید، و چرا روز مثل شب سیاه میشود؟
این سؤال فقط یک جواب دارد؛ و آن اینکه در کربلا، خلیفه خدا در روی زمین کشته شد. صفات الهی که در امام حسین (ع) متجلی بود، در مسلخ عشق ذبح کردند. اگر به منشور جهانی امام حسین (ع) از قتلگاه کربلا توجه شود، راز و رمز بقا و ابدیت عاشورا احراز میگردد.
امام میفرمایند: «یا شیعه آل ابیسفیان! ان لم یکن لکم دین وکنتم لا تخافون المعاد فکونوا احرارا فی دنیاکم و ارجعوا الی احسابکم ان کنتم عرباکما تزعمون... انا الذی اقاتلکم وتقاتلونی. النساء لیس علیهن جناح فامنعوا عناتکم عن التعرض لحرمی مادمت حیّاً»
امام حسین (ع) این عبارات را زمانی بر زبان جاری کردند که به خیمهها حملهور شدند. حضرت سیدالشهدا فرمود: «ای پیروان خاندان ابیسفیان! اگر دین ندارید و از روز جزا نمیهراسید، لااقل در زندگی آزادمرد باشید و اگر خود را عرب میپندارید به نیاکان خود بیندیشید. شرف انسانی خود را حفظ کنید. اکنون من با شما میجنگم و شما با من میجنگید و این زنان گناهی ندارند. تا من زنده هستم به اهل بیت من دست نیازید و از تجاوز این یاغیان جلوگیری کنید».
این سخنان امام حسین (ع) در واقع پیام عمومی و منشور جهانی است که از قتلگاه کربلا به همه جهانیان و در همه زمانها صادر شده است که اگر معتقد و پایبند به قوانین الهی و دستورات آسمانی نباشند لااقل باید حدود انسانی و ملی خویش را مراعات کنند و بهاصطلاح تابع قوانین بین المللی باشند.
اعلامیه حقوق بشر، ۱۴ قرن پیش، از یک قتلگاه صادر شده است. لذا مقتول آن بر تارک انسانیت و بشر زنده است. عمق حادثه بستگی دارد به اینکه چقدر انسانیت و کمالات انسانی در آن حادثه آسیب دیده است و چه کسی در آن کشته شده است. به خاطر حقایق است که امثال گاندی امام حسین (ع) را الگودهنده انقلاب خود میداند و آنتوان بارا نویسنده مسیحی در کتاب خود بنام «حسین در اندیشه مسیحی» میگوید: اگر حسین علیه السلام، از ما بود در تمام زمین برای او منبر و پرچم برمی افراشتیم و مردم را با نام «حسین» به مسیحیت فرا میخواندیم».
نظر خود را اضافه کنید.