قال رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم:”ستدفن بضعة منى بخراسان ما زارها مکروب الا نفس الله کربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.”(۱) پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هیچ گرفتار و گنه‏کارى او را زیارت نکند جز این که خداوند گرفتارى او را برطرف سازد وگناهانش را ببخشاید.
قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:”ان لکل امام عهدا فى عنق اولیائه و شیعته و ان من تمام ‏الوفاء بالعهد و حسن الاداء زیارة قبورهم.”(۲) هر امام و رهبرى، عهد و میثاقى بر پیروان و دوستدارانش دارد و همانا یکى از اعمالى که نمایانگر وفادارى و اداى میثاق است، زیارت آرامگاه آنان است.

قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:”اللهم انک تعلم انى مکره مضطر فلا تؤاخذنى کما لم تؤاخذ عبدک‏ و نبیک یوسف حین وقع الى ولایة مصر.”(۳) بار خدایا تو مى‏دانى که من بر پذیرفتن ولایتعهدى مأمون مجبور و ناچارم پس مرا مؤاخذه مکن همان گونه که بنده و پیامبرت یوسف‏ را به هنگام پذیرفتن حکومت مصر مؤاخذه نکردى.

قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:”من زارنى على بعد دارى و مزارى اتیته یوم القیامه فى ثلاثة ‏مواطن حتى اخلصه من اهوالها اذا تطایرت الکتب یمینا و شمالا وعند الصراط و عند المیزان.”(۴) کسى که با دورى راه، مزار مرا را زیارت کند، روز قیامت در سه جا [براى کمک نمودن] نزد او خواهم آمد و او را از بیم وگرفتارى آن موقفها رهایى خواهم بخشید: هنگامى که نامه‏ها [ى‏اعمال] به راست و چپ پراکنده شود، کنارصراط وهنگام‏ سنجش اعمال.
قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:”من زارنى و هو یعرف ما اوجب الله تعالى من حقى و طاعتى فانا و آبائى شفعائه یوم القیامة و من کنا شفعائه نجى.”(۵) هر که مرا زیارت کند در حالى که حق و طاعت مرا که خدا بر او واجب کرده بشناسد، من و پدرانم در روز قیامت ‏شفیع او هستیم وهر که ما شفیع وى باشیم نجات یابد.
قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:”انى ساقتل بالسم مظلوما فمن زارنى عارفا بحقى… غفرالله ‏ما تقدم من ذنبه و ما تاخر.”(۶) من به زودى مظلومانه با سم به قتل خواهم رسید. پس هرکه با شناخت‏ زیارتم کند خداوند گناهان گذشته و آینده او را ببخشاید.
قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:”… و هذه البقعة روضة من ریاض الجنة و مختلف الملائکة لا یزال ‏فوج ینزل من السماء و فوج یصعد الى ان ینفخ فى الصور.”(۷) این بارگاه بوستانى از بوستان‏هاى بهشت است، و محل آمد و شد فرشتگان آسمان، و همواره گروهى از ملائکه فرود مى‏آیند و گروهى ‏بالا مى‏روند تا وقتى که در صور دمیده شود.
قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:”و قد اکرهت و اضطررت کما اضطر یوسف و دانیال علیهما السلام اذ قبل کل واحد منهما الولایة من طاغیة زمانه، اللهم لاعهد الاعهدک ولا ولایة الا من قبلک فوفقنى لاقامة دینک و احیاء سنة ‏نبیک… .”(۸) من [به این کار] واداشته شدم و ناچار گشتم، چنان که یوسف ودانیال علیهماالسلام مجبور شدند چه هر یک از آن دو، ولایت را از خودکامه زمان خویش پذیرفتند، خدایا پیمانى نیست مگر پیمان ‏تو و ولایتى نیست مگر از سوى تو، پس مرا در برپا داشتن دینت وزنده کردن سنت پیامبرت، توفیق رسان.
قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:”قد نهانى الله عز و جل ان القى بیدى الى التهلکة فان کان الامرعلى هذا… اقبل ذلک على انى لا اولى احدا ولا اعزل احدا ولا انقض رسما ولا سنة.”(۹)
خداوند مرا بازداشته از این که خویش را با دست‏ خود به نابودى‏ افکنم، پس اگر قرار چنین است آن را مى‏پذیرم به شرط آن که نه ‏کسى را به کار گمارم و نه کسى را از کار کنار گذارم و نه رسم ‏و سنتى را نقض کنم.

پى‏نوشت‏ها:
۱) عیون اخبارالرضا، ج‏۲، ص‏۲۵۷٫



۳) بحارالانوار، ج‏۴۹، ص‏۱۳۰٫ ۴) وسائل الشیعه، ج‏۱۰، ص‏۴۳۳٫ ۵) همان، ج‏۵، ص‏۴۳۶٫ ۶) همان، ج‏۱۰، ص‏۴۳۸٫ ۷) بحارالانوار، ج‏۱۰۲، ص‏۴۴٫ ۸) عیون اخبار الرضا، ج‏۱، ص‏۱۹٫ ۹) علل الشرایع، ج‏۱، ص‏ ۲) بحارالانوار، ج‏۱۰۰، ص‏۱۱۶٫