علامه سید «محمدحسین طهرانی» در کتاب "روح مجرد" صفحات 78، 79 و 80 این گونه می نویسد: در تمام دههی عزاداری، حال حضرت حدّاد، بسیار منقلب بود. چهره سرخ می شد و چشمان، درخشان و نورانی؛ ولی حال حزن و اندوه، در ایشان دیده نمی شد؛ سراسر ابتهاج و مسرّت بود.
میفرمود: چقدر مردم غافلند که برای این شهید جان باخته، غصّه میخورند و ماتم و اندوه بپا میدارند! به تحقيق روز شادي و مسرّت اهل بيت است. زيرا روز کاميابي و ظفر و قبولي ورود در حريم خدا و حرم امن و امان اوست. روزي است که گوشهاي از آنرا اگر به سالکان و عاشقان و شوريدگان راه خدا نشان دهند، در تمام عمر از فرط شادي مدهوش ميگردند و يکسره تا قيامت که بر پا شود، به سجدهي شکر به رو در مي افتند.
آقاي حدّاد گفت: مردم خبر ندارند، و چنان محبّت دنيا چشم و گوششان را بسته که بر آن روز تأسف ميخورند و همچون زن فرزند مرده مينالند.
اکنون نظر برخی از مراجع عالیقدر درباره مسرت و شادی کردن در روز عاشورا را بیان می کنیم که به شرح ذیل است.
پرسش: شادی کردن و مسرت در روز عاشورا برای امام حسین علیه السلام چه حکمی دارد؟ چرا که عده ای بر این عقیده هستند که چون امام حسین عاشق خدا بودند و به خدا واصل گشتند و به لقاءالله پیوستند ما باید شادی کنیم و مردمی که گریه می کنند در عزای سید الشهداء غافلند و خبر از عمق قضیه ندارند چون شب عاشورا سید الشهداء و اصحاب ایشان مزاح می نمودند و آن شب برای آنان سرور و مسرت بوده بنابراین به تحقیق روز عاشورا روز مسرت اهل بیت است به نظر حضرتعالی آیا این حرفها صحیح می باشد؟ ما می توانیم با این استدلال ها روز عاشورا مسرت و ابتهاج کنیم؟
پاسخ حضرت آیت الله خامنه ای:
شماره استفتاء: 228163
بسمه تعالی
سلام علیکم و رحمة الله و برکاته
این کار خلاف سیره ائمه اطهار علیهم السلام است و اگر عرفاً بی احترامی به ساحت مقدس امام حسین علیه السلام محسوب شود، حرام است.
موفق و مؤيد باشيد.
پاسخ حضرت آیت الله مظاهری:
پاسخ سوال شماره: 19315
بسمه تعالي
طبق سفارش خود اهلبيت سلام الله عليهم همه بايد در ايّام شهادت ايشان، و مخصوصاً در دهه اول محرم و شب و روز عاشورا، عزادار باشند و بر مصائب خاندان پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم بگريند که علاوه بر اينکه وظيفه است، برکات فراواني نيز دارد. اما اينکه شهداي کربلا در شب عاشورا شاد بودهاند، به خاطر رسيدن آنان به لقاي الهي بوده و ربطي به وظيفهی ما ندارد و اين عقيده که بايد در عاشورا شاد باشيم، عقيدهاي انحرافي و خطرناک است.
حسين المظاهري
پاسخ حضرت آیت الله سید محمد شاهرودی:
شماره استفتاء: 901409
این کلام از هر کس صادر شده باشد خلاف موازین شرع و مذهب و سیرة ائمة اطهار علیهم السلام می باشد بلکه دشمنان اهل البیت علیهم السلام اینگونه مطالب را ذکر کرده اند و بعضی خواسته یا ناخواسته از آنها پیروی کرده اند به هر حال گریه کردن و ناله کردن و ضجه زدن و اظهار حزن و اندوه در مصیبت معصومین علیهم السلام مخصوصا حضرت سید الشهداء علیه السلام از مستحبات مؤکده می باشد و کسی که در مصائب اهل البیت علیهم السلام محزون نشود ناقص الایمان می باشد. البته اصل این مطلب از عبدالقادر گیلانی که از روؤساء متصوفه بود و شخصی گمراه و منحرف است.
پاسخ حضرت آیت الله گرامی:
بسمه تعالی
بسیار حرف باطلی است، در حقیقت ما برای بدبختی خود گریانیم که این بزرگان را از دست داده ایم، از طرفی مصائب وارده بر این بزرگان هم بسیار سخت گذشته و جای تاسف و گریه دارد، از طرفی ظلم زیاد همگان را متاثر می کند و بعد از همه اینها شما آیا می توانید بشنوید و گریه نکنید؟
پاسخ حضرت آیت الله سید صادق روحانی:
باسمه جلت اسمائه
شما و ما نمی توانیم روز عاشوراء را روز جشن و سرور قرار دهیم چون قطع نظر از همین امور این مقدار که ائمه اطهار علیهم سلام الله توصیه به عزاداری و تشکیل مجلس عزاء و سینه زنی نموده اند ... ما خدای ناکرده دشمن آنان نیستیم که بر خلاف دستور آنان این گونه عمل کنیم.
محمدصادق الحسینی الروحانی
نظر خود را اضافه کنید.