اى دَهُم فرزند دلبند على

كى شود بوسه زنم بر پاى تو

جانثار مكتب پاك توایم

در شب میلاد پر غوغاى تو

---------

تویی آن آینه حسن خداوند کریم

که عیان نور الهی زلقای تو بود

--------

نام حسن، خُلق حسن، خو حسن

آینه‌ی حُسن خدا می‌رسد

-------

زبوستان ولایت، گلی شکوفا شد

گلی که باغ جنان، خرم از بهارش بود

------

اگر چه مدت عمرش چو عمر گل، کم بود

به فضل و علم، سرآمد به روزگارش بود

------
امام حسن عسگری

میهمان بزم میلاد توایم

تا بیاد مهدى تنهاى تو

-----

گلشن یاسین، که طرب خیز شد

بلبل بستان ولا می‌رسد

رهبر دل‌ها حسن عسکری(ع)

آن پسر شیر خدا می‌رسد

------

نه همین جای تو در سامره تنها باشد  که به دلهای محبان تو جای تو بود

-------

تبریک به مهدی که به عالم امشب  رخسار امام عسکری پیدا شد

-------

شهر تو را «سُرَّ مَنْ رأی» می‌گویم؛ چراکه زیارتت شادم می‌کند.

-------

ناحیه مقدس حریمت قطعه‌ای از بهشت است.

-------

حریمت، نقطه تلاقی آرامش و امنیت و غربت است.

-------

تو را مظلوم به‌‌خاطر سپرده‌ام از وقتی پسوند نامت عسکری بوده است.

-------

ختم به خیر است عاقبت حرمینی که شما را در خود دارند، حتی اگر ویرانه‌ای بیش نباشند.

-------

ویران، حریم تو نه! دل من است با آواری از نادانى؛ سری به ویرانه من نمی‌زنی؟