خداوند در اين آيه مي‎فرمايد: «اَلْيومَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ و اَتمَممْتُ عَلَيكُم نِعمَتي وَ رضيتُ لَكُم الْاِسلامَ ديناً» مائده/3 [امروز دين را به حد كمال رساندم و نعمت را به حد آخر تمام كردم، امروز است كه ديگر اسلام را براي شما به عنوان يك دين پسنديدم] نشان مي دهد كه در آن روز جرياني رخ داده كه آنقدر با اهميت است كه آن را مكمل دين و متمم نعمت خدا بر بشر شمرده است و با بودن آن، اسلام، اسلام است و خدا اين اسلام را همان مي بيند كه مي خواسته و با نبودن آن، اسلام، اسلام نيست. شيعه به لحن اين آيه ـ كه تا اين درجه براي اين موضوع اهميت قائل است ـ استدلال مي كند و مي گويد آن موضوعي كه بتواند نامش مكمل دين و متمم نعمت و آن چيزي باشد كه با نبودنش اسلام، اسلام نيست، چه بوده است؟ مي گويد ما مي توانيم موضوعي را نشان بدهيم كه در آن درجه از اهميت باشد ولي شما نمي توانيد. بعلاوه، رواياتي هست كه تأئيد مي كند اين آيه هم در همين موضوع وارد شده است.