تمرين مرثيه خواني

موارد زير را تمرين کنيد:

1 ) زمينه سازي

بسم الله الرحمن الرحيم
امام حسين ( ع ) : اَلْخُلْقُ الْحَسَنُ عِبادَهٌ
امام حسين ( ع ) فرمودند : خوش اخلاقي عبادت است .



2 ) زمينه سازي

تفسيراز زبان امام زمان ( عج )
سعدبن عبدالله مي گويد:" از حضرت ولي عصر ارواحنافداه در حالي كه كودك بود، تفسير آيه مباركه ( كهيعص ) را جويا شدم. پس از بيان مفصلي فرمود:
اين حروف از حرف هاي غيبيه خداوند است كه جريان شهادت و مظلوميت امام حسين ( ع ) را براي زكريا شرح مي دهد:
كاف ـ اشاره است به سرزمين كربلا
ها ـ اشاره است به هلاكت و كشته شدن عترت طاهره
يا ـ اشاره است به يزيد ، قاتل آن حضرت و يارانش
عين ـ اشاره است به عطش و تشنگي آن حضرت
صاد ـ اشاره دارد به صبر بر بلا و شدايدي كه ايشان در مقابل داشتند
(سند ـ ره توشه راهيان به نقل از نفس المهموم ، ص64)
در زيارت منسوب به امام عصر ( عج ) كه به نام زيارت ناحيه مشهور است، آن حضرت به بيان مصيبت هاي وارده پرداخته و مي فرمايد:
اي جد بزرگوار هر صبح تا شام برايت اشك مي ريزم و اگر اشك چشمانم خشك شود ، برايت خون گريه مي كنم.
3 ) شروع كردن
خداوند ان شاالله زيارت حرم با صفاي آقا اباعبدالله الحسين ( ع ) را نصيب همه ما بگرداند . صلوات
اللهم صل علي محمد و آله محمد و عجل فرجهم
اللهم كن لوليك الحجه بن الحسن ، صلواتك عليه و علي آبائه في هذا الساعه و في كل الساعه وليا و حافظا و قائدا و ناصرا و دليلا و عينا حتي تسكنه ارضك توعا و تمتعه فيها طويلا برحمتك يا ارحم الرحمين.
4 ) شعر مناجاتي
الا مهدي كه بر من آه دادي
مرا در خانه خود راه دادي
ز تو ممنونم از اين كه نشان
سر كويت بر اين گمراه دادي
گداي بي سر و پايم ولي تو
كنار خويش، جا اي شاه دادي

نشستي در كنار اين گدايت
به اين ذره جلال و جاه دادي
خدا را شكر مي گويم كه بر من
دلي از عشق خود آگاه دادي
تشكر مي كنم از تو كه بر من
دل سوزان و اشك و آه دادي
به قلبت ناله ام تاثير كرد و
نشان بر من رخت اي ماه دادي
به دست خويش دستم را گرفتي
ز احسانت نجات از چاه دادي
زكوه معصيتهايم گذشتي
عنايت بر پري از كاه دادي
يابن الحسن يابن الحسن يابن الحسن يابن الحسن


5 ) شعر مناسبت
اي هر دو عالم پيش پايت دست بسته
شد بسته از هر سو مسلم راه چاره
لب غرق خون دندان شكسته
كام تشنه در زير دشنه بر سر دارالعماره
***
مي گويمت با سينه اي صد چاك از عشق
شهر از براي پيشوازت پر خروش است
بازار نعل اسب اينجا داغ داغ است
تيغ و سنان در كوفه خيلي پر فروش است
***
اينان كه روي بام خانه سنگ بردند
چون خار در چشمند پس كي اهل دردند


آقا به جان زينبت برگرد اينجا
بحر تصدق نان و خرما جمع كردند
***
از نيمه ره برگرد، كوفه جاي تو نيست
اينان نمك خورده به خونت تشنه هستند
آقا نمي داني سر چشم اباالفضل
با حرمله آنها شرط بستند
***
اينجا همه با تو خيال جنگ دارند
گشته دلم از غربت تو پاره پاره
مي داد نامردي به دختر بچه ي خود
با خنده اي مرموز قول گوشواره



6 ) زمزمه ( الف )
تو هستي مذهبم ـ الا اي نور عين
شده ذكر لبم ـ ميا كوفه حسين (2)
واي واي از بي وفايي
واي واي از اين جدايي
يا حسين جان ميا كوفه (2)
براي من تويي ـ همه دار و ندار
شده از عشق تو ـ سرم بر روي دار (2)
واي واي از شهر غربت
واي واي از رنج و محنت
يا حسين جان ميا كوفه (2)
چه كوفه يك شبه ـ شكسته بيعتش
نمودم يادي از ـ علي و غربتش (2)


واي واي از ناله در چاه
واي واي از داغ جانكاه
يا حسين جان ميا به كوفه (2)
7 ) زمزمه ( ب )
همه جا به ياد دارم ـ ز غمش به روي دارم
به فداي او نمايم ـ به رهش هر آنچه دارم (2)
سر خود به كف نهادم ـ به اميد وصل رويش
به خدا غمي ندارم ـ به جز از فراق يارم
ثار الله مدد مدد (4)
شده ام اسير دشمن ـ به جدايي سر از تن
مگر اقتدا نمايم ـ به نگار سر بدارم
من و لحظه هاي آخر ـ دل و خاطرات دلبر
شده سينه ام چو مجمر ـ زدو ديده خون ببارم
ثارالله مدد مدد (4)
ز سرشك ديدگانم ـ همه آسمان شفق شد
من و چشم خون گرفته ـ ز غريبي نگارم
سر من به دار عشق و تن من به خاك كوفه
شده كوفه چون مدينه ـ كه به خاك بي قرارم
شده ديده ام به راهي ـ كه نگار ره سپارد
كه خدا كند نيايد ـ همة دار و ندارم
ثار الله مدد مدد (4)
8 ) زمزمه ( ج )
بر سر دارم ـ چشم خونبارم ـ سوي راه تو ـ نازنين يارم
در سرم فكرت ـ‌بر لبم ذكرت ـ يا حسين كويم ـ تا نفس دارم
گويم اي ماهم ـ ماه در راهم ـ از قربانگاهم ـ كوفه ميا
با اشك و آهم ـ از تو اي ماهم ـ جز اين نخواهم ـ كوفه ميا
سالار زينب سالار زينب (2)
با آه سردم ـ قلب پر دردم ـ مي خوانم كوثر ـ شايد برگردي
اي مرد عالم ـ مي گويم هر دم ـ كوفه نبرده ـ بويي از مردي
ترسم اي دلبر ـ تو شوي بي سر ـ زينب بي معجر ـ كوفه بخندد
كوفه و كوفي ـ جاي پابوست ـ دست ناموست ـ را بندد
سالار زينب سالار زينب (2)
ميا كه خيل نيزه داران ـ نشسته در كمين ياران
ميا كه مي شود تن تو ـ ز خون دل شكوفه باران
كوچه به كوچه ـ اشكم شد جاري ـ شد يادگاري ـ يابن الزهرا
شايد بگذرد ـ از اين كوچه ها ـ محمل سواري ـ يابن الزهرا
سالار زينب سالار زينب

9 ) زمزمه ( د )
كوفه چه غم فزاست ـ با غربت آشناست
مولاي من حسين ـ كوفي چه بي وفاست
در شورم و به شين ـ اي نور هر دو عين
سالار قلب من ـ كوفه ميا حسين
كوفه ميا حسين (2)
اي با غم آشنا ـ اي حجت خدا
كوفي چه بي حياست ـ اي شاه كربلا
بگذر از اين سفر ـ گردي تو در به در
بر سوي مسلمت ـ بنما دمي نظر
كوفه ميا حسين (2)
من نائب توام ـ هستي مرا اميد
در دام غصه ها ـ ديگر شدم اسير
اي ماه فاطمه ـ هم لاله گون شدي
مثل بابت علي ـ غرقه به خون شدي
كوفه ميا حسين (2)




10 ) زمزمه ( ذ )
در خونة حسين عزت و آبرو مي دن
ز مي ولا به كام عاشقا سبو مي دن
نوكر حسين تو دنيا هميشه سرش بالاست
تو قيامت حسابش از حساب همه جداست
وقتي ارباب بي سر، پا بگذاره تو محشر
قيامت غوغا مي شه بگو الله اكبر
" يا حسين عزيز الله "
دلي كه حسينيه غمي بهش راه نداره
گداييش خدايي عاقبت يه خيري مياره
هر كسي اشك غم حسين رو چشماش بشينه
به خدا عاشق ترين آدما روي زمينه
اين آقا مهربونه ، جد صاحب زمونه
به خدا عاشقاشو به جنون مي كشونه
" يا حسين عزيز الله "
هر كي از اين خونه رفته گرفتار بلا مي شه
هر كسي حسيني شد همسايه خدا مي شه
خوش به حال كسي كه الفت گرفته با حسين
بيمه مي شه زندگيش، تحت لواي حسين
بي حسين زيبا زشته، روي دلها نوشته
كربلاي حسيني، پايتخت بهشته
" يا حسين عزيز الله "
جمع شده تموم عاشقا توي خاك كربلا
هر كي رفته كربلا انگاركه رفته تا خدا
كعبه از غم حسين پيرهن مشكي مي پوشه
همة رمزاي هستي جمع شده تو شش گوشه
" يا حسين عزيز الله "


11 ) زمزمه ( ر )
دوباره اين دل من هوايي حسينه
هميشه افتخارم گدايي حسينه
انگشت نماي مردم تو كل عالمينم
از اين بهتر چي ميشه سينه زن حسينم
****
بذار كه اهل عالم بهم بگن ديوونه
ديوونة حسينم هر كي مي خواد بدونه
حل مي شه مشكل من فقط با يك اشارت
عاشق كربلاتم بذار بيام زيارت
آرزومه سرم رو پائين پات بذارم
اشك چشام و آقا هديه برات بيارم
****


خودت عنايتي كن بشم غلام زينب
حوالة دلم رو بزن به نام زينب
وقتي مي گم اباالفضل آسمونا مي لرزن
يه تار موي عباس به عالمي مي ارزه
" حسين واي واي واي "