به نقل از پرسمان وهابیت، شيخ عبد الرحمن بن ناصر البراک مفتی سرشناس وهابیت در فتوایی که جدیدا در سایتهای وهابیت از وی نقل شده, دیدن خداوند در خواب را صحیح دانسته و در پاسخ به سوال شخصی که این سوال را از وی کرده، آنرا مستند به احادیث جعلی از پیامبر اکرم (ص)!! و نقل قولی از اربابشان ابن تیمیه کرده است.


البته این فتوا امر جدیدی نیست و متاسفانه بسیاری از اهل سنت و تمام وهابیون معتقدند که خداوند به خصوص درقیامت با چشم دیده می شود و اعضا و جوارح دارد. (در پایان به برخی از این عقائد خرافی و شرک آمیز اشاره خواهیم کرد) جالب اینجاست که آنان با وجود چنین اعتقادات شرک آمیزی، شیعیان را که معتقدند خداوند به هیچ وجه نه در دنیا و نه در آخرت قابل دیدن نیست را مشرک دانسته و فتوی به قتل آنان می دهند. اصل فتوای وی که در یکی از سایت وهابیون با نام اسلام وی نقل شده بدین شکل است:

الشيخ عبد الرحمن بن ناصر البراک
• المصدر: موقع الشيخ عبد الرحمن بن ناصر البراک
• تاريخ النشر: 29 محرم 1433 (24‏/12‏/2011)
السؤال: ما رأيکم برؤية الله في المنام؟ حيث قرأنا أنها لا تنکر في بعض الکتب. ثم هل هي رؤية حقيقية أم ماذا؟ والبعض يرى شيخاً فيظن أنه رأى الله، وکيف نفهم کلام بعض العلماء حيث يقول في بعض المراجع اتفق أهل العلم على جواز رؤية الله في المنام لکنها ليست ذات الله؟

الإجابة: الحمد لله، نعم دلت السنة على أن الله يُرى في المنام، کما جاء في الحديث أن النبي صلى الله عليه وسلم قال: "رأيت ربي في المنام في أحسن صورة" (أخرجه أحمد 22126، والترمذي 3233) وغيرهما. وقد حُکي الاتفاق کما ورد في السؤال على إمکان ووقوع رؤية الله في المنام، وذکر ذلک شيخ الإسلام ابن تيمية وقال: إن رؤية العبد لربه في المنام هي بحسب إيمانه، وبين أن رؤيا المنام ليست کالرؤية في اليقظة؛ فللرؤيا أحکام، وللرؤية في اليقظة أحکام وقال صلى الله عليه وسلم في الحديث الصحيح: "إنکم لن تروا ربکم حتى تموتوا" (أخرجه أحمد 22816، وابن ماجه 4077). وهذه الرؤية العيانية.

وأما الرؤيا في المنام فهي حاصلة في الدنيا وواقعة کما ذکر أهل العلم، ولکن يبقى النظر في الضابط الذي يميز به بين الصحيح من غيره مما يُدَّعَى من ذلک. ولا أذکر أن أحداً تعرض لذکر ضابط يحصل به التمييز فيما يُدَّعَى من رؤية الله في المنام، کما ذکروا أن الضابط فيما يُدَّعَى من رؤية النبي صلى الله عليه وسلم مطابقة صفة المرئي في المنام للمعروف من صفته صلى الله عليه وسلم مثل کونه ربعة أي: ليس بالطويل وليس بالقصير، وأنه أبيض مشرب بحمرة، وکث اللحية فمن رأى في المنام من هو على هذه الصفة معتقداً أنه الرسول صلى الله عليه وسلم أو قيل له هذا الرسول صلى الله عليه وسلم فهو کما رأى، لقوله صلى الله عليه وسلم: "من رآني في المنام فقد رآني، فإن الشيطان لا يتمثل بي" (صحيح البخاري 6993، وصحيح مسلم 2266).

ومن رآه على خلافها کان ظنه أنه رأى النبي صلى الله عليه وسلم خطأ. ولا ريب أن من رأى في المنام ما يظنه الرب، فإننا لا نقبل دعواه ولا نردها لعدم ما يعول عليه في القبول أو الرد، بل نقول: الله أعلم بذلک.
تاريخ الفتوى: 17-10-1427 هـ.

سوال: نظر شما در مورد دیدن خداوند در خواب چیست؟ در حالیکه ما در بعضی کتب خوانده ایم که این مطلب انکار نشده است.حال آیا این رؤیه یک رؤیه واقعی و حقیقی است یا چیز دیگری است؟ برخی شیخی را دیده اند که گمان می کند خدا می بیند. چگونه بفهمیم کلام بعضی از علماء را که می گویند اتفاق دارند اهل علم بر جواز رایت خداوند در خواب لکن آنچه دیده اند ذات خداوند نبوده است؟

پاسخ: بله, سنت دلالت می کند بر این که خداوند در خواب دیده میشود، کما اینکه در حدیثی از پیامبر(ص) نقل شده که گفت: دیدم خداوندم را در خواب به بهترین صورت و شکل(أخرجه أحمد 22126، والترمذي 3233 و غیر این دو) و همانطور که در سوال هم اشاره کرده اید اتفاق علما هم بر این است که امکان دارد خداوند در خواب دیده شود. این مطلب را شیخ الاسلام ابن تیمیه هم ذکر کرده و می گوید: دیدن خداوند در خواب برای هر شخصی به حسب ایمان وی است. نیز رؤیه در خواب مانند رؤیه در بیداری نیست. و برای هر یک احکامی خاص وجود دارد.پیامبر در حدیث صحیحی می گوید: شما پروردگارتان را نمی بینید مگر بعد از مردن(أخرجه أحمد 22816، وابن ماجه 4077) منظور از این دیدن,دیدن با چشم است.

اما رؤیه در خواب, این رؤیه در این دنیا حاصل شده و واقعیت دارد کما اینکه اهل علم هم آن را ذکر کرده اند, اما یک مطلب باقی می ماند و آن ضابطه و قانون در تشخیص صحیح و غیر صحیح از مدعیان است. باید گفت هیچ کس تاکنون در این رابطه ضابطه و قانونی را نقل نکرده است کما اینکه ذکر شده که ضابط برای مدعی دیدن پیامبر مطابقت صفت مرئی در خواب با صفات معروفه آنحضرت از این قبیل است: نه کوتاه قامت و نه بلند قامت بود سفید مشرف به قرمز بود, محاسن او پرپشت, بود. پس هر کس که در خواب شخصی را با این صفات ببیند و معتقد باشد او رسول خدا بوده یا به او بگویند او رسول خدا بوده او همان رسول خدا است که در خواب دیده است. به خاطر قول خود آنحضرت که : هر کس مرا در خواب ببیند به تحقیق که مرا دیده است به درستی که شیطان به شکل من در نمی آید. (صحيح البخاري 6993، وصحيح مسلم 2266) و هر کس که برخلاف این صفات او را ببیند و گمان کند که او رسول خداست به خطا رفته است. و شکی نیست کسی که در خواب کسی را ببیند که گمان کند وی خداست ما نه حرف وی را رد و نه قبول می کنیم چون دلیلی بر رد یا قبول آن نداریم بلکه می گوییم خدا بدان آگاه تر است.

منبع: سایت پرسمان وهابیت به نقل از‌http://ar.islamway.com/fatwa/36087?ref=p-new

مطالبی دیگر در مورد خدای وهابیت: وهابیون در حقیقت مشرکانی بی شرم هستند که خود را مروجان توحید ناب اسلامی معرفی می نمایند و از سویی دیگر رهروان حقیقی سنت رسول الله (ص) اعم از شیعه و سنی را مشرک پنداشته و هیچ مخالفتی را برنمی تابند و آن را پاسخ نمی دهند جز با قتل و مهدور الدم دانستن مسلمانان!

1. خدا به جز ریش و عورت همه چیز دارد: ابو بکر ابن عربى مى گوید: فردى که مورد وثوق من بود نقل کرد که ابو یعلى، امام و پیشواى ابن تیمیه (پدر فکری و معنوی وهابیت که محمد ابن عبدالوهاب متاثر از او بود) مى گوید: در باره خدا هر عضوى را جز ریش و عورت اثبات خواهم کرد: «إذا ذکر اللّه تعالى وما ورد من هذه الظواهر فی صفاته، یقول: ألزمونی ماشئتم فإنّی ألتزمه، إلاّ اللحیة والعورة» ((العواصم من القواصم: 210، الطبعة الحدیثة: 2/283، دفع شبه التشبیه بأکف التنزیه لابن الجوزی: 95، 130 ـ الهامش)).

2. خدا صورتی بدون مو و موهایی فرفری دارد: ابو یعلى از ابن عباس نقل کرده که پیامبر گرامى(صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود: «رأیت ربی عز وجل، شاب أمرد جعد قطط، علیه حلیة حمراء». خداوند را به صورت نوجوانى دیدم که هنوز موى صورتش در نیامده، سرش پرمو، پیچ پیچ (فرفرى) و داراى زیور و آلات سرخ بود. ابو یعلى در کتاب دیگرش گفته: ابوزرعه دمشقى این روایت را صحیح شمرده ... و أحمد بن حنبل گفته: «هذا حدیث رواه الکبّر عن الکبّر، عن الصحابة عن النبی(صلى الله علیه وآله وسلم) ، فمن شک فی ذلک أو فی شیء منه فهو جهمیّ لا تقبل شهادته ولا یسلّم علیه، ولا یُعاد فی مرضه».

این حدیث را بزرگان از بزرگان از صحابه روایت کرده اند و هر کس در صحت این روایت شک نماید او جهمى و شهادت او پذیرفته نیست، سلام نباید به او داد و به هنگام مریضى از وى نباید عیادت کرد ((طبقات الحنابلة: ج3 ص81 ج 82، ط ج مکتبة العبیکان، مکة المکرمة ج جامعة أم القرى.إبطال التأویلات لأبی یعلى: ج1 ص141، ط1 ج مکتبة دار الإمام الذهبی الکویت، 1410 هـ.، إبطال التأویلات: ج1 ص145)).

3. خدایی که بر پشت پشه سوار می شود: «ولو قد شاء لاستقرّ على ظهر بعوضة فاستقلّت به بقدرته ولطف ربوبیّته فکیف على عرش عظیم»

اگر خداوند بخواهد با قدرت خویش مى تواند بر پشت یک پشه اى هم قرار گیرد، پس چگونه نتواند بر روى عرش استقرار بیابد.(( التأسیس فی ردّ أساس التقدیس: ج 1 ص568)).

4. خدایی که نمی تواند هرجا باشد! از هیأت عالى افتاى سعودى پرسیده شده: از نظر شرعى حکم کسى که معتقد است که خداوند همه جا وجود دارد چیست؟ و چگونه مى شود به او پاسخ داد؟

هیأت جواب داد: عقیده اهل سنّت این است که خداوند بالاى عرش قرار گرفته، و در درون جهان نیست بلکه خارج از این عالم مى باشد.

ودلیل بر علوّ خداوند و بالا بودن او از مخلوقات، همان نزول قرآن از طرف اوست، ومسلّم است که نزول همواره از بالا به پایین صورت مى گیرد، همانطورى که در قرآن نیز آمده است: (وَأَنزَلْنَآ إِلَیْکَ الْکِتَـبَ بِالْحَقِّ ...): ما قرآن را به سوى تو به حق نازل نمودیم. تا آنجا که مى نویسند: رسول گرامى(صلى الله علیه وآله وسلم) از کنیزى که مى خواستند آزاد نمایند پرسید: خداوند کجاست؟ پاسخ داد: در آسمان ها است. حضرت پرسید: من، چه کسى هستم؟ پاسخ داد: پیامبر خدا.

آنگاه حضرت به صاحب آن کنیز فرمود: او شخص با ایمانى است، و مى توانى وى را در راه خدا آزاد نمایى.( مسند أحمد (3/4، 68، 73) والبخاری (فتح الباری) برقم 3344، 4351، ومسلم برقم 1064.)

و همچنین رسول اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود: من امین کسى هستم که در آسمان هاست، و اخبار آسمان هر صبح و شب به اطلاع من مى رسد.

آن گاه هیأت عالى افتاى سعودى مى نویسد: «من اعتقد أنّ اللّه فی کلّ مکان فهو من الحلولیّة، ویردّ علیه بماتقدّم من الأدلّة على أنّ اللّه فی جهة العلوّ، وأنّه مستو على عرشه، بائن من خلقه، فإن انقاد لما دلّ علیه الکتاب والسنّة والإجماع، وإلاّ فهو کافر مرتدّ عن الإسلام».

هر کس معتقد باشد که خداوند همه جا هست، قائل به حلول و دخول خداوند در درون عالم شده، باید به چنین فردى با دلیل ثابت کرد که خداوند بر بالاى عرش قرار دارد، و خارج از جهان مى باشد، و اگر نپذیرفت او کافر و مرتدّ و خارج از اسلام است.( فتاوى اللجنة الدائمة للبحوث العلمیّة والإفتاء: 3/216 ـ 218.)

واضح و مبرهن است که این ویژگی ماده است که اگر در جایی باشد نمی تواند در آن واحد در جای دیگر باشد واین در حالی است که خداوند متعال صریحا در قران می فرماید: وَ هُوَ الَّذی فِی السَّماءِ إِلهٌ وَ فِی الْأَرْضِ إِلهٌ وَ هُوَ الْحَکیمُ الْعَلیمُ (زخرف 84)

ترجمه: اوست که هم در آسمان خداست و هم در زمین خداست و حکیم و داناست. براستی اگر خدا بر روی زمین نیست و فقط در آسمان است چگونه خدایی می کند؟!
5. خدا را در آن دنیا می توان با چشم دید: در کتاب «منهاج السنّة» که در ردّ کتاب «منهاج الکرامة» علاّمه حلّى نوشته است مى گوید: عموم منسوبین به اهل سنّت براى اثبات رؤیت خدا اتّفاق دارند واجماع سلف براین است که ذات احدیّت را در آخرت با چشم مى توان دید ولى در دنیا نمى توان دید ((مختصر منهاج السنّة: 2/240)).

6. خدایی که از عرش به زیر می آید: ابن تیمیه مى گوید: هر شب هر طور که بخواهد به آسمان دنیا فرود مى آید، و مى گوید: آیا کسى هست که مرا بخواند و من اجابتش کنم، و طالب مغفرتى هست که او را ببخشم ... خدا این کار را تا طلوع فجر انجام مى دهد.و پس از نقل مطلب فوق مى نویسد: «فمن أنکر النزول أو تأوّل فهو مبتدع ضالّ» (هر کس فرود آمدن خدا را به آسمان دنیا انکار یا توجیه کند بدعتگذار و گمراه است ((مجموعة الرسائل الکبرى، رساله یازدهم: 451)).

«ابن بطوطه» در سفرنامه خود مى نویسد: «ابن تیمیّه» درمسجد جامع دمشق که من حضور داشتم، بر بالاى منبر گفت: «إنّ اللّه ینزل إلى السماء الدنیا کنزولی هذا» (خداوند به آسمان دنیا فرود مى آید، همچنان که من از پلّه این منبر فرود مى آیم)، سپس یک پلّه پایین آمد، «ابن الزهراء» از فقهاء مالکى اعتراض کرد، و اظهارات وى را به اطلاع ملک ناصر رساند، وى دستور داد تا او را زندانى کردند، و در زندان از دنیا رفت. ((رحلة ابن بطوطة: 113)).

7. خدایی که می خندد: ابن تیمیه در رساله «عقیدة الحمویّة» مى نویسد: خداوند مى خندد، و روز قیامت در حال خنده بر بندگان خود تجلّى مى کند ((مجموعة الرسائل الکبرى، رساله یازدهم: 451)).

بخارى از ابو هریرة از قول یکى از صحابه نقل مى کند که از مهمانى پذیرائى کرده بود، به محضر پیامبر گرامى(صلى الله علیه وآله وسلم)رسید و حضرت فرمود: «ضحک اللّه اللیلة». خداوند شب گذشته به خاطر پذیرائى تو از مهمان، خندید (صحیح بخاری، ج 4، ص 226، کتاب المناقب، باب مناقب الأنصار)).

بخارى در صحیح خود از ابو هریر نقل کرده که پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم)فرمود: «یضحک اللّه إلى رجلین یقتل أحدهما الآخر فکلاهما یدخل الجنّة» خداوند مى خندد بر دو نفرى که همدیگر را مى کشند و هر دو وارد بهشت مى شوند ((صحیح بخاری، ج 3، ص 210، کتاب الجهاد مناقب، باب وجوب النفیر، صحیح مسلم، ج 6، ص 40، کتاب الإمارة، باب بیان الرجلین یقتل أحدهما الآخر)).

نظر خود را اضافه کنید.

0
شرایط و قوانین.
  • هیچ نظری یافت نشد

زیارت عاشورا

 پایگاه تخصصی امام حسین علیه السلام به طور اختصاصی به موضوعات مرتبط با امام سوم شیعیان، حضرت سید الشهدا علیه السلام می پردازد و معرفی جهانی آن حضرت و دفاع از مکتب ایشان را به عنوان هدف خود قرار داده است.

تماس با موسسه جهانی کربلا : 692979-91-021

شبکه های اجتماعی

 

 

Template Design:Dima Group

با عضویت در کانال تلگرام سایت جهانی کربلا از آخرین مطالب باخبر شوید .عضویت در کانال تلگرام