عدد 13 نزد اغلب ملل، نحس، شوم و نامبارك شمرده مي ‌شود و در طول قرنها سعي شده از استفاده از اين عددپرهيزشود. اما عدد 13 سكه   اي است كه دو رو دارد. به طور مثال در ورق تاروت كارت 13، كارت مرگ است كه درعين حال نشان دهنده تولد دوباره و نو شدن هم هست.  (13) در واقع عدد سيزده يك نوشدن و زايش دوباره را تداعي مي کند. مي‌دانيم كه سيستم شمارس در برخي از نقاط دنياي باستان دوازده دوازدهي بوده، بنابراين عدد سيزده مي تواند مفهوم پايان يك دوره و شروع دوره ي جديد را تداعي كند .

عدد 13 هميشه با سحر و جادو در ارتباط بوده و عددي به شمار مي آمده است كه اعتقاد داشتند از قدرت اسرارآميزي برخوردار است. اين عدد نشان معرفت دروني است كه به افرادي كه با آن آشنايي دارند، قدرت مي خشد. عدد 13 ممكن است براي كساني نحس باشد كه از رازهايي كه اين عدد آشكار مي كند؛ مي ترسند ولي براي طرفداران علوم اسرارآميز (همانطور كه هميشه نيز چنين بوده) عدد مقدسي است.

در کشور آمریکا و اسرائیل عدد 13 جایگاه متفاوتی برای مردمانشان دارد آنقدر به عدد سیزده برایشان مقدس و قابل احترام است که حتی در نمادهايي كه در اسكناس يك دلاري وجود دارد، به طور اغراق آميزي نقش عدد 13 ديده مي شود. در واقع مفهوم عدد 13 در تاريخ آمريكا بسيار مستحكم است.عدد 13 در بسياري از نمادهاي يك دلاري آمريكايي به كار مي رود (13 قوم اوليه آمريكا، 13 امضاكننده بيانيه استقلال، 13 نوار روي پرچم، 13 طبقه هرم، 13 ستاره در بالاي سر عقاب، عبارت13 حرفيe pluribus unum، تعداد 13 پر تزييني از پرهاي موجود در طول هر يك از بال هاي عقاب، 13 نوار بر روي سپر، 13 برگ روي شاخه زيتون و تعداد 13 عدد پيكان.)

بالاي سر عقاب (واقع در پشت 1 دلاري) نيز سيزده ستاره وجود دارد كه به شكل يك ستاره داوود(خاتم سليمان) چيده شده اند. اين شكل به تعبير «جوزف كمبل» مي‌تواند نماد دموكراسي باشد، كه هركسي مي‌تواند از هر موضعي (با توجه به 6 گوشه بالا و پايين و طرفين) سخن بگويد، زيرا ذهن او از حقيقت (مركز) جدا نشده است. و از طرفي با توجه به شكل خاتم سليمان، سيزده نقطه داريم كه دوازده نقطه آن در محل تقاطع خطوط و يك نقطه نيز در مركز قرار دارد.

در ايران و هند باستان، تعداد سال هاي جهان در آفرينش، 12000 سال انگاشته شده است. تعداد ماههاي سال هم بر همين اساس (به ازاي هر 1000 سال،يك ماه) دوازده ماه است. شايد در راستاي همين باورها بوده كه اكنون در ابتداي سال شمسي، ايرانيان 12 روز و در ادامه، روز سيزدهم فروردين را تعطيل هستند. روز سيزدهم نمادي از آشوب آغازين قبل از آفرينش و البته شروع دوباره زندگي پنداشته مي شود و اين چنين است كه بعد از روز سيزدهم دوباره كار و تلاش در سال جديد آغاز مي شود .