سید علی محمد باب خودش را به عنوان نائب خاص حضرت مهدی علیه السلام معرفی کرد و بعد از دریافتن سادگی مردم، ادعای بعدیش مبنی بر اینکه
خودش همان مهدی موعود است را، مطرح کرد و بعد از آن ادعای پیامبری را اعلام داشت و بدین وسیله هر بار ارتقاء درجه به خود می داد.
بعد از این ادعاها توسط سید علی محمد باب، امیر کبیر حکم اعدام وی را ناصر الدین شاه گرفت و بلافاصله او را در تبریز اعدام کرد.

سید علی محمد باب بعد از خودش میرزا یحیی نوری معروف به صبح ازل را جانشین خود کرد و بعد از او میرزا یحیی صبح ازل، بابیان را هدایت می کرد و بعد از اعدام سید علی محمد باب توسط پیگری های مداوم امیر کبیر با حکم از سلطان وقت، بابیان بسیار سعی کردند تا او را بکشند. بنابراین ناصر الدین شاه نیز به دستگیری و اعدام بابیان روی آورد و بابیان به خصوص رهبر آنها میرزا یحیی صبح ازل ناگزیر شد تا مقرر فرماندهی خود را به عراق شهر کربلا منتقل کرد و بعد از آنجا بنابر دستور حکومت عثمانی به استانبول رفتند .

در استانبول بین دو برادر یعنی میرزا یحیی نوری”صبح ازل” و میرزا حسین علی نوری ” بهاء الله” در مسئله جانشینی سید محمد علی باب اختلاف افتاد و علاوه بر صبح ازل، برادر کوچکش بهاء الله نیز ادعا کرد که منظور سید علی محمد باب او بوده است. هر کدام از دو برادر طرفداران خود را داشتند و بین هر دو گروه اختلاف سختی درگرفت به صورتی که دولت عثمانی بیم اخلال به نظم اجتماع را پیدا کرد، بنابراین میرزا یحیی نوری “صبح ازل” را به قبرس و میرزا حسین علی نوری “بهاء الله” را به منطقه عکا در اسرائیل تبعید کرد.
میرزا یحیی صبح ازل بعد از مدتی از دنیا رفت و فرقه ی ازلیان رو به زوال و ضعف حرکت کرد اما میرزا حسین علی نوری “بهاء الله” دست به تبلیغ و گسترش دین بهاییت زد و بعد از خودش پسر بزرگش، عباس افندی “عبدالبهاء” را جانشینش کرد و بعد عباس افندی بعد از خودش، خواهر زاده اش “شوقی افندی” را جانشین خود کرد. شوقی افندی معروف به “امر الله” هم بعد از خودش چون فرزندی نداشت و خنثی بود، جانشینی خودش را واگذار به شورایی کرد که بعدا معروف به بیت العدل که اکنون در اسرائیل است و بنای بسیار با شکوهی دارد، واگذار کرد که هم اکنون تمام مناسبات و ارتباطات بهاییان با دنیای بیرون تحت کنترل این مرکز می باشد.