رواياتي داريم مبني بر اين كه حضرت ازدواج كرده است در اين روايات احتمالات متعددي مطرح است. ممكن است در دوران غيبت صغري، امام(ع) ازدواج كرده‏اند ولي همسر آن حضرت عمر طولاني نداشته و وفات نموده است و ممكن است حضرت در طول سال‏هاي غيبتازدواج‏هاي متعددي انجام داده باشند. در هر صورت كيفيت دقيق اين موارد بر ما معلوم نيست چنان كه اصل ازدواج آن حضرت تنها به دليل سنّت ازدواج عمل آن حضرت به سنّت است هر چند ممكن است به دليل همان حكمت غيبت اين سنت ترك شود و گرنه دليل قطعي مبرهني دردست نيست ؛ بنابراين به طور قاطع نمي‏شود در اين مورد سخن گفت، چون منابعي كه در اختيار است يا ابهام دلالي دارد يا از نظر سند مشكل دارد.
بنابراين با توجه به روايات كه بعضي اشكال سندي دارند و بعضي از نظر دلالت مبهم مي‏باشند، نمي‏شود بطور قاطع در مورد ازدواج آنحضرت و داشتن فرزند نظر داد و چنان كه گفته شد حكمت غيبت كه باعث شد انسانها از نعمت بزرگ حضور امام محروم گردند شايد همانحكمت باعث شود كه حضرت سنت ازدواج را به عمل نياورد (و الله اعلم).
براي آگاهي بيشتر رجوع شود:
1. گفتمان مهدويت جمعي / 1 / ص 118، مؤسسه فرهنگي انتظار نور
2. چشم به راه مهدي(ع) / جمعي از نويسندگان مجلّه حوزه، ص 351 تا 356
3. دادگستر جهان / ابراهيم اميني، ص 205 الي 216.
درباره كنيه «اباالقاسم» مي توان گفت كه چه بسا كنايه باشد و منظور از «قاسم» تقسيم كننده مردم به بهشتي و جهنمي است همان طور كه درباره امام علي عليه السلام گفته شده است: «قسيم النار و الجنه». لذا اين كنيه براي پيامبر صلي الله عليه و آله و امام مهدي عجل الله تعالي فرجه به اين مناسبت نيز بكار رود.
ر.ك: معاني الاخبار، ص 52، عيون اخبارالرضا، ج 1، ص 91