با اعلام نبوت از جانب محمد صلی الله علیه و اله ، به ناگاه او که عزیزترین عرب بود و امینش می نامیدند ، او که خلق نیکویش زبانزد خاص و عام بود ، او که راستگو و راست کردار بود ، به ناگاه ساحر و شاعر و دروغگو لقب گرفت .
این راه و رسم ظالمان وستمگران است که صدای حق را برنمی تابند و هر انچه را که با هوایشان در تضاد باشد ، نابود می کنند .
مگرنه اینکه اینان به حضرت موسی و عیسی نیز تهمت و افترا زدند و ساحر و جادوگر و کاذب نامیدندشان . گویا رسم روزگار است که هر پیامبری را این چنین همراهی کنند .

پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله از ابتدای نبوت ازار و اذیت فراوان دیدند. مانند ابوجهل ها و ابولهب ها سنگ به پیشانیشان کوبیدند ، شکمبه گوسفند بر سرشان ریختند و زباله و خار و خاشاک میان راهشان نهادند ؛ اما حق و حقیقت راه خویش را یافت و صدق گفتار و کردار پیامبر صلی الله علیه و اله در جان و دل مردم رسوخ نمود و دین اسلام در جای جای کره خاکی گسترش یافت .
امروز هم دشمنان قسم خورده خداوند و عبده شیطان و اعوان و انصارش دست از جسارت کوتاه ننموده و هر روز شاهد توهینی جدید به استان قدسی نبی مکرم اسلام هستیم . یک روز کاریکاتور ، روز دیگر ستیز با قران و امروز فیلم سینمایی . خلاصه به هر دری دست می یازند تا دامن پاک پیامبر را بیالایند و از اقبال جهانیان به این نور سرمدی بکاهند.

امّا ...
يريدون ليطفئوا نور الله بأفواههم والله متم نوره ولو كره الكافرون  (1)
اینک سوالمان این است به نظر شما کدامین جسارت به پیامبر خدا صلی الله علیه و اله بزرگترین جسارت به ایشان محسوب می شود ؟
توهین ابولهب کافر و بت پرست و یا توهین به اصطلاح کشیش مسیحی تری جونز که همت به سوزاندن قران گمارده ؟
کورت وسترگارد کاریکاتوریست دانمارکی که خود را مسیحی می نامد جرمش سنگین تر است یا ناکولا باسلی ناکولا سازنده فیلم موهن معصومیت مسلمانان .

امّا...
به نظر ما بزرگترین توهین به ساحت قدس نبوی , توهین کسی بود که خود را مسلمان می ناميد و داعیه زمامداری مسلمانان را داشت ، اما با بی شرمی و وقاحت تمام نسبت هذیان گویی به کسی می دهد که خداوند در موردش می فرماید وماینطق عن الهوی (2).
داستان از این قرار است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله روزهای اخر حیاتشان در حالی که اصحاب گرد بالین ایشان جمعند ، تقاضای قلم و دوات می نمایند تا بنویسند انچه را که امت اسلام را از نفاق و تفرقه نجات دهد و به سرمنزل مقصود برساند . ناگاه عمر عصبانی و ناراحت ، زبان به جسارت نبی اکرم می گشاید و با کلماتی بس سخیف و زشت می گوید : این مرد هذیان می گوید ، کتاب خدا ما را کفایت می کند . و به این ترتیب نمی گذارد نوشته شود انچه که بشر را از ضلالت ابدی نجات می دهد .

ابن عباس این روز و این جسارت را این گونه توصیف می نماید :
عَنِ ابْنِ عَبَّاس أَنَّهُ قَالَ یَوْمُ الْخَمِیسِ، وَمَا یَوْمُ الْخَمِیسِ ثُمَّ بَکَى حَتَّى خَضَبَ دَمْعُهُ الْحَصْبَاءَ فَقَالَ اشْتَدَّ بِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم وَجَعُهُ یَوْمَ الْخَمِیسِ فَقَالَ " ائْتُونِی بِکِتَاب أَکْتُبْ لَکُمْ کِتَابًا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدَهُ أَبَدًا ". فَتَنَازَعُوا وَلاَ یَنْبَغِی عِنْدَ نَبِیّ تَنَازُعٌ فَقَالُوا هَجَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم .
ابن عباس می گفت: روز پنجشنبه وچه روزی بود آن روز وگریه کرد که اشک چشمش سنگریزه هارا خیس کرد، سپس گفت: روز پنجشنبه درد بر رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) شدید شد ، فرمود : کاغذی بیاورید تا برای شما چیزی بنویسم که هرگز گمراه نشوید ، حاضران اختلاف کردند در حالیکه چنین عملی در حضور پیامبر خدا شایسته وسزاوار نبود، گفتند : او بیمار است و هذیان می گوید .(4)
به نظر شما کدامیک از جسارت ها و توهین ها بزرگتر و مخرب تر است ؟
انچه یک یهودی ماسونی می سازد و یا کردار کشیش دیوانه کاتولیک ؟
به راستی نقاشی کشیدن یک مشرک سه گانه پرست پس از 1400 سال زشت تر است و یا اعمال ابوجهل وثنی ؟
اما زشتتر از همه را ان به ظاهر مسلمانی انجام می دهد که رو در روی پیامبرش با وقاحت تمام می ایستد و تهمت هذیان می زند و با کلمه الرجل نبوتش را زیر سوال می برد .  
1-    سوره صف ایه 8
2-    سوره النجم ایه 3
3 - صحيح البخاري 1/32 كتاب العلم / باب كتابة العلم و 4 / 7 كتاب المرضى / باب قول المريض قوموا عني و 4/271 كتاب الاعتصام بالكتاب والسنة / باب كراهية الخلاف و 2/178 كتاب الجهاد والسير / باب هل يستشفع إلى أهل الذمة و 4/62 باب الجزية والموادعة مع أهل الذمة والحرب.2ــ صحيح مسلم 3/1259 كتاب الوصية / باب ترك الوصية و 3/1257 كتاب الوصية / باب ترك الوصية .3ــ مسند أحمد 1/24 و 222 و 3/346
4- صحیح البخاری ، ج ۳ ، ص ۱۱۱۱ ، ح۲۸۸۸ ،کتاب الجهاد والسیر ، بَاب جَوَائِزِ الْوَفْدِ هل یُسْتَشْفَعُ إلى أَهْلِ الذِّمَّهِ وَمُعَامَلَتِهِمْ ، تحقیق د. مصطفى دیب البغا ، ناشر : دار ابن کثیر ، الیمامه - بیروت ، الطبعه : الثالثه ، ۱۴۰۷ - ۱۹۸۷ .

نویسنده : سید علاءالدین موسوی اصفهانی