حمد و سپاس مخصوص خدایی است که ما را با دین خود آشنا کرد تا در سایه سار آن بتوانیم به سرمنزل مقصود دست یابیم.
آری، حمد مخصوص الله احدی است که رمضان را ماه میهمانی بزرگ خویش قرار داد تا دروازههای مهمانسرای بزرگ خویش را به روی بندگانش بگشاید و با شمیم دل نواز عطر بهشت ربانی، مشام جانهای عشاق را بنوازد
.
با گذشت یک سال از ضجههای العفوهایمان، رمضان ماه انگیزش سرود و عشق وصل در دل عاشقان، ماه نزول رحمت، فرود عزت، عروج عبادت، صعود طاعت و سپر محکم خداوند فرارسیده است.
ماهی که در آن هر بندهای میتواند خود را از عذاب اخروی مصون و محفوظ دارد و زنجیرهای بردگی و اسارت را با کثرت استغفار و بلند کردن دستان به نیایش و سجدههای خالصانه پاره کند.
ماه تسبیح بودن نفسها، عبادت خوابها، مقبول شدن اعمال و اجابت شدن دعاها، ماه خدا، ماه سفرهای به پهنای آسمان ما را فراگرفته است.
آری؛ دوباره صدای پای علی در کوچههای کوفه طنینانداز شده است و چه زیباست ایستادن در برابر شیطان و تماشای بار بستن او و یارانش برای رفتن.
ماه خوب من! مست شدن از شمیمت و شبهای قدرت که در آنها به قدر تمام زیباییهای جهان، چون باران، مهرت را بر کویر دلهای خشک و ترک خورده ما نازل میکنی و جویهای رحمتی که از چشمهای مملو از شوقمان جاری میسازی چه زیبا و دلنشین است.
رمضان نردبان ترقی و معراج انسانی به عالم والا و بالایی است که با استعانت از آن میتوان راه عشق و تعالی را پیمود و آن را برای صعود زیربنا قرار داد و از خوان نعمتهای الهی جلوس و از مائدههای ربانی و سماواتی آن بهره برد.
در این ماه باید از کسانی بود که دستش از الوان نطع کرم بیانتهای کردگار خالی نباشد.
در این ماه باید آموخت که همه اعضا و جوارح باید دعوت کریمانه و مهربانانه حق را لبیک گویند و دل و قلب و جسم باید از منازعه، حسد، مجادله، ظلم، بیخردی و دلتنگی تهی گردند و بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه عظیم محروم شود.
بارالها کمک کن رو سیاه درگهت نباشیم….
نظر خود را اضافه کنید.