كربلا كجاست؟ «كربلا»، مدفن سيدالشهدا است؛ سرزمينى كه عظيمترين حماسه خدايى بشر، درعاشوراى سال 61 در آن اتفاق افتاد و موجش سراسر تاريخ و پهنه جهان را فرا گرفت.
خاك آن، بوى خون مىدهد و تربت كربلا مقدس و الهامبخش است و در فضيلت آن، روايات بسيارى نقل شده است. امام على(ع) پس از جنگ صفين، هنگام عبور از كربلا همراه برخى همراهان، چشمانش پر از اشک شد و فرمود: اينجاست محل فرود آمدنشان... و اينجاست شهادتگاه عاشقان بىنظير كه در گذشته و آينده، نمونه ندارند: «...مصارع عشاق شهداء لا تسبقهم منكان قبلهم و لا يلحقهم من بعدهم...» و به همين خاطر، «كربلا» سمبل ايثار و جانبازى و شهادتطلبى و شوق و شور حماسى شناخته شده است و در طول تاريخ نيز، كانون عشقهاى برتر بوده و همچون مغناطيسى، دلهاى مشتاق و شيداى معرفت را به سوى خودكشيده است. در حماسه دفاع مقدس ايران نيز، بسيارى از رزمندگان اسلام، به شوق كربلا و زيارت حرم حسينى، جبههها را در مىنورديدند و با بعثيان كافر مىجنگيدند و رو به كعبه عشق، كربلاى سيدالشهدا(ع)، شهيد مىشدند، چون كربلا سمبل هر جايى است كه صحنه ديگرى از حق و باطل باشد.
در حسرت كوى كربلا مىرفتند / مشتاق به سوى كربلا مىرفتند / گلگون تن و خونين كفن و بىپر و بال / اينگونه به سوى كربلا مىرفتند.
در روايات آمده است كه سيدالشهدا(ع) نواحى اطراف قبر خويش را از اهل نينوا و غاضريه به مبلغ شصت هزار درهم خريدارى كرد و به خود آنان صدقه داد و با آنان شرط كرد كه مردم را به جايگاه قبرش راهنمايى كنند و هر كه را به زيارت آن حضرت آيد، سه روز مهمان نمايند و پذيرايى كنند. بارى، كربلا نام يكى از شهرهاى كشور عراق است كه در كنار رودخانه فرات قرارداشته است. اين شهر، تا سال 61 هجرى، بيابان بوده است. از آن زمان به بعد، بر اثرشهادت حسين بن على(ع) در آن محل، به تدريج مورد توجه شيعيان آل على قرار گرفت و پس از بناى مرقدهاى شهدا، متدرجا مركز جمعيت گرديد. در اين كه «كربلا» يعنى چه و ريشه لغوى آن چيست و از چه گرفته شده، بحثهاى مفصلى انجام گرفته است. طبق برخى نقلها، اين نام از تركيب «كرب» و «ال» ساخته شده است، يعنى حرم ا...، يا مقدس ا...، «كرب»در لغت سامى به معناى «قرب» در عربىاست (كرب: قرب). اگر«ال» هم به معناى «ا...» باشد، كربلا به معناى محلى است كه نزد خدا، مقدس و مقرب است، يا «حرم خدا» است. برخى هم آن را تركيب يافته از «كوربابل» دانستهاند، يعنى مجموعهاى از آباديها و روستاهاى بابل. موقعيتى كه كربلا در آن قرار دارد، در بين النهرين است. اين منطقه در گذشتههاى دور، مهد حوادث و احيانا تمدنها بوده و بخشهاى گوناگونى از اين ناحيه، نامهاى مختلف داشته است. كربلا، كور بابل، نينوا، غاضريه، كربله، نواويس، حير، طف، شفيه، عقر، نهر علقمى، عمورا، ماريه و... كه بعضى از اينها نام روستاها و آباديهايى در اين منطقه وسيع بوده است. حرم مطهر امام حسين(ع) كه در اين شهر قرار دارد،تاريخچهاى مفصل دارد و دردورههاى مختلف تاريخى، بناى آن تغييرات و تعميراتى يافته است.كربلا، شهرى است كه خاندانهاى ريشهدار در آن ساكن بودهاند. حوزه علميه داشته و خانوادههايى شريف، اديب و علماى برجسته از آن برخاسته و در آن زيستهاند. قبر حضرت عباس(ع) نيز درهمين شهر است.در قرون اخير نيز شاهد تعدادى حوادث و انقلابها و فتنهها بوده است. ولى به هر حال، در كربلا بيش از نشانهاى جغرافيايى و تاريخى، بايد مفاهيم والاى انسانىو شورگستريها و الهامبخشيهاى قداست آفرين را سراغ گرفت.
جواد محدثى، فرهنگ عاشورا، ص 367
نظر خود را اضافه کنید.