بر اساس روايات اسلامي نقل شده از پيشوايان و دانشمندان شيعه و اهل تسنن، بسياري از آيات قرآن كريم، در منزلت و شأن اهلبيت: به خصوص حضرت مهديغ نازل شده و يا دست كم يكي از مصاديق كامل آنها، اهلبيت: هستند.
برخي از روايات اسلامي از منابع دانشمندان اهل تسنن كه بر تطبيق آيات قرآن بر حضرت مهديغ دلالت دارد عبارتند از:
1. اصبغ بن نباته ميگويد: ابن عباس آيه "فَأُوْلَغكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم;(نسأ،69) آنها ]اطاعت كنندگان خدا و رسول[ ]همنشين كساني خواهند بود[ كه خدا نعمت خود را بر آنها تمام كرده..." را تلاوت كرد و سپس گفت: "منظور از پيامبران ]حضرت[ محمد6 و مقصود از "صديقين" علي بن ابي طالب، و از "شهدأ"، حمزه و جعفر از "صالحين" امام حسن و امام حسينو مراد از "حَسُنَ أُوْلَغكَ رَفِيقًا" حضرت مهديغ است."(ر.ك: شواهد التنزيل، الحاكم الحسكاني، ج 1، ص 198، مجمع احيأ الثقافة الاسلامية، لوزارة الثقافة و الارشاد الاسلامي، طهران.)
2. صاحب تفسير القرطبي در تفسير آيه "هُوَ الَّذِيَّ أَرْسَلَ رَسُولَهُو بِالْهُدَيَ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُو عَلَي الدِّينِ كُلِّهِي وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ ;(توبه،33) او كسي است كه رسولش را با هدايت و آيين حق فرستاد تا او را بر همه آيينها غالب گرداند هر چند مشركان كراهت داشته باشند."
از قول "سدي" ميگويد: "آيه ياد شده اشاره به خروج حضرت مهديغ است كه كسي خارج از اسلام خارج نميماند.... و به تواتر وارد شده كه ]حضرت[ مهديغ از خاندان رسول خدا6 ميباشد.(ر.ك: الجامع لاحكام القرآن، محمد بن احمدالانصاري القرطبي، ج 8، ص 122، مؤسسه التاريخ العربي، بيروت.)
3. ابن جرير طبري در تفسير آيه "...لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ...;(مائده،41)...براي آنها ]منافقان و جاسوسان[ در دنيا رسوايي است..." ميگويد: "سدي" در تفسير "لهم" آورده است كه رسوايي در دنيا به اين صورت است كه وقتي ]حضرت[ مهدي قيام كند و قسطنطنيه فتح شود، كشته ميشوند."(ر.ك: جامع البيان، محمد بن جرير الطبري، ج 1، ص 699، دارالفكر، بيروت.)
و...
بنابراين، در ميان فرقههاي مختلف مسلمانان اعم از شيعه و سني، و روايات آنها اصل بحث مهدويت مطرح شده و به نشانههاي ظهور و كيفيت حكومت آن حضرت نيز اشاره شده است.(ر.ك: گفتمان سوم مهدويت، مهدويت از ديدگاه مذاهب اسلامي، علامه مرتضي عسكري، ص 21ـ29، انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم.)
نظر خود را اضافه کنید.