غارت خيمه ها
پس از شهادت حسين بن على«ع»،سپاه عمر سعد به خيمههاى اهل بيتحمله كردندو به غارت پرداختند.زنان و كودكان در صحرا پراكنده شدند،گريان و داغدار و صيحه زنانو استغاثه كنان.پس از آن خيمهها را آتش زدند.مقنعه از سر زنان كشيدند،انگشتر ازانگشتها بيرون آوردند و گوشواره از گوشها و خلخال از پاها. (1) حتى فاطمه دختر امامحسين«ع»نقل كرده كه به خيمه ما ريختند و من دخترى كوچك بودم،با گريه خلخال ازپايم در مىآوردند. گفتم:اى دشمن خدا چرا گريه مىكنى؟گفت:براى اينكه دختر پيامبررا غارت مىكنم.گفتم: غارت مكن.گفت:مىترسم ديگرى بيايد و اينها را درآورد! (2)
غاضريه
نام سرزمين كربلا،روستايى از نواحى كوفه نزديك كربلا.منسوب به غاضره از طايفهبنى اسد. اين روستا پس از انتقال بنى اسد به عراق در صدر اسلام،پديد آمد. (3) امام باقر«ع»
فرمود:«الغاضرية هى البقعة التى كلم الله فيها موسى بن عمران و ناجى نوحا فيها و هى اكرمارض الله عليه و لو لا ذلك ما استودع الله فيها اولياءه و ابناء نبيه،فزوروا قبورنابالغاضرية.» (4) غاضريه،همان بقعهاى است كه خداوند در آن با موساى كليم هم سخن شدو با نوح مناجات كرد و آن گراميترين سرزمين نزد خداست و اگر چنان نبود،خداوند اولياءخويش و فرزندان پيامبرش را در آن به وديعت نمىنهاد.پس قبور ما را در غاضريهزيارت كنيد.روايت است كه امام حسين«ع»آن نواحى را كه قبرش در آنجاست،از اهلنينوا و غاضريه به شصت هزار درهم خريد و آن را بر اهالى همانجا صدقه داد و بخشيد وبا آنان شرط كرد كه مردم را به محل قبر او راهنمايى كنند و زائران قبرش را سه روزضيافت و پذيرايى كنند. (5) وقتى حسين«ع»به كربلا مىآمد،چون نام سرزمين را پرسيد،ازجمله نامها غاضريه بود و تصميم گرفت آنجا فرود آيد.
غريب كوفه مسلم بن عقيل
غسل زيارت
از جمله آداب زيارت سيد الشهدا«ع»،غسل زيارت است،بويژه از آب فرات كه سببآمرزش گناهان است.امام صادق«ع»فرمود:«من اغتسل بماء الفرات و زار قبر الحسين«ع»
كان كيوم ولدته امه صفرا من الذنوب...» (6) هر كه با آب فرات غسل كند و قبر حسين«ع»را زيارت كند،مثل روزى كه از مادرمتولد شده،از گناهان پاك مىشود.
غلام ترك اسلم تركى
غلام سياه جون
غل و زنجير
غل،طوق آهنى و بند است،كه در فارسى غل(مخفف)گويند،بند گردن و بند دست،طوقى آهنى يا دوالى است كه در گردن يا دست قرار دهند.«غل جامعه»نوعى غل كهدستها را به گردن بندد،بندى كه دستها را به گردن جمع مىكند،(هو القيد الذى يجمع اليمينو العنق). (7) غل جامعه،طوقى آهنين و سنگين كه در دوران ساسانى به كار مىرفت و توسطپدر عمر سعد در نبرد با ايرانيان به غنيمت گرفته شده بود.در دوران اسارت اهل بيت«ع»
دستهاى امام سجاد«ع»با زنجير به گردنش بسته شده بود.از جمله كسانى كه اسراىاهل بيت را در كوفه در محله كناسه ديده و امام سجاد«ع»را سوار بر شتر بىروپوشمشاهده كرده كه از گردن او در اثر غل جامعه خون مىآمده،«مسلم جصاص»بوده كه درآن ايام به تعمير و سفيد كارى قصر دار الاماره مشغول بوده است.
غمره
نام يكى از منازل راه مكه به عراق،كه امام حسين«ع»در مسير خويش از آنجا همگذشت. آبشخورى بوده است.معناى اصلى آن جاى انبوه مردم و محل فراهم آمدن اشياءاست،سختى و شدت،بسيارى،آب بسيار،گرداب. (8)
غيلان بن عبد الرحمن
نام او در زيارت رجبيه،جزو شهداى كربلا آمده است. (9)
پىنوشتها
1-مقتل الحسين،مقرم،ص 385.
2-عبرات المصطفين،ج 2،ص 139.
3-موسوعة العتبات المقدسه،ج 8،ص 31.
4-بحار الانوار،ج 98،ص 109،ج 101،ص 108.
5-مجمع البحرين،واژه كربلا.
6-بحار الانوار،ج 98،ص 143.
7-لغت نامه،دهخدا.
8 -همان.
9-انصار الحسين،ص 103.
نظر خود را اضافه کنید.