فلسفه عزاداري حسيني، زنده نگه داشتن اسلام و مکتب اهل بيت( ع) است، اما بعضا بر اثر ورود آسيب‌ها، آفات و تحريفات اين هدف و فلسفه اصلي تا حدودي فراموش و اهداف کاذب ديگري جايگزين آن شده است، سهراب محمودي، طي يادداشتي به آسيب شناسي عزاداري سالار شهيدان امام حسين عليه السلام در برخي مجالس پرداخت.    


متن اين يادداشت به شرح ذيل است :

سلام و درود خدا بر آنهايي که در عزاي سالار شهيدان گريه مي کنند.

متاسفانه در برخي مجالس عزاداري و نحوه تعزيه گرداني و مجلس سينه زني سنتي سالار و سرور شهيدان امام حسين عليه السلام بيشتر به يک مجلس گرداني ظاهري تبديل مي شود و بيم آن مي رود که دل‌هاي پاک و باصفاي آن عزيزان از دروني کردن شعائر و ارزش‌هاي عاشورايي فاصله بگيرد و بيشتر روبنايي شود، بگونه اي که فقط به ريتم آهنگ و هارموني نوحه توجه شود تا به عمق مصيبت و دلسوختگي و پاک باختگي در آن.

اين تذکر از باب تکريم شعائر روضه امام حسين (ع) و مجالس، بدور از هرگونه تعريض و خداي ناکرده ترديد در نيت دلسوختگان حسيني گفته مي شود تا در آن گوشه چشمي از حضرت ابا عبدالله و ولي عصر روحي فدا بر دل‌هاي سوخته ما نيز بشود. در مقام نمادشناسي نام مبارک امام حسين عليه السلام تبديل به حوسين مي شود؛ تا همه چيز تحت الشعاع هروله ها وحوسين حوسين‌هاي تامل برانگيز شود!

تفاوت‌هاي «حسين» و «حوسين»

1- حسين عليه السلام يکي بيشتر نيست، امام حوسين‌ها متفاوت است و حوسين اين مداح با حوسين آن مداح فرق مي کند.

2- ياران حسين عليه السلام او را بنده خدا مي دانند، ولي ياران حوسين فرياد حوسين اللهي سر مي دهند.

3- حسين عليه السلام نماز را در بحبوحه جنگ در اول وقت به جاي مي آورد، اما حوسين نماز صبح را فداي مجالس شبانه مي کند.

4- درد حسين عليه السلام درد دين و شرافت انساني بود، اما همه مشکل حوسين عطش و سيراب کردن بستگانش بود .

5- ظهر عاشورا در مجلس حسين عليه السلام صداي الله اکبر و حي علي الصوه به گوش مي رسد، اما در مجلس حوسين فرياد حوسين حوسين به جنگ اذان مي رود.

6- حسين عليه السلام را بايد از مطهري ها شناخت، اما حوسين را در لابلاي آواز ناعالمان و ناعارفان بايد جست.

7- حسين عليه السلام براي تمام سال زنده است و الگويي براي هر لحظه زندگي ماست، اما حوسين فقط ده روز سال جلوه مي کند و بقيه سال بهانه اي است براي دور هم جمع شدن دوستان.

8- دوستان حسين عليه السلام ناخودآگاه خون گريه مي کنند اما دوستان حوسين خودآگاه خودزني و مجلس گرمي مي کنند و هر کس کبودي صورت و سينه اش بيشتر باشد مقرب تر است .

9- حسين عليه السلام براي گفتن حرف خود به چيزي نياز ندارد اما حوسين به طبل و بوق و کرنا و سبک پاپ نياز دارد.

10- در مجلس حسين عليه السلام رسيدن به معرفت مهم است، اما در مجلس حوسين ترتيب صفها و ريتم نوحه و بالا و پايين پريدن‌ها.

11- حرارت حسين عليه السلام هرگز در دل‌ها سرد نمي شود، اما حرارت حوسين بعد از يک شور زدن سرد مي شود .

12- عاصيان و گنهکاران براي شفاعت و توبه به مجلس حسين عليه السلام مي روند، اما در مجلس حوسين براي مجلس گرداني و ندانسته گاهي با مزاحمت براي ديگران وآلودگي به گناه.

13- حسيني ها قبولي را به اطاعت از خدا و خلوص نيت و پاکي دل مي دانند، اما حوسيني ها مي گويند: هر چه مي خواهد دل تنگت بکن فقط يا حوسين فراموش نشود .

عزيزان آنکه در کربلاي 61 هجري به شهادت رسيد امام حسين (ع) بود نه حوسين!