نام مقدس: محمد
القاب مبارک: مهدی, حجه الله, منتظر, قائم, صاحب الزمان
کنیه شریف: ابوالقاسم, ابوعبدالله
محل ولادت: شهر مقدس سامرا
سال ولادت: (۲۵۵) یا (۲۵۶) هجری
روز ولادت: روز جمعه، پانزدهم ماه مبارک شعبان
ساعت ولادت: موقع طلوع فجر
نسب حضرت از طرف پدر
پدر بزرگوارشان حضرت امام حسن عسکری علیه السلام است. حسن بن على بن محمد بن على، ملقَب به عسکرى، یازدهمین امام از ائمه معصوم علیهم السلام، پدر حضرت مهدى علیه السلام دوازدهمین امام بوده است. حضرت عسکرى علیه السلام، جز امام مهدى علیه السلام فرزندى نداشته است. نسب حضرت از طرف مادر: مادر بزرگوارشان ملیکه رومیه، نرجس خاتون است که سوسن و “صیقل” و “ریحانه” نیز نامیده مى شد.
نرجس خاتون از طرف پدر، دختر یشوعا، پسر قیصر روم شرقى و از طرف مادر، نسل شمعون از یاران حضرت عیسى مسیح علیه السلام و وصىَ او بشمار مى رفته است. پس امام دوازدهم شیعیان، حضرت محمد بن حسن بن على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن حسین بن على بن ابى طالب علیهم السلام است که حسینى الاَب و حَسَنى الأم مى باشد. از طرف فاطمه دختر امام حسن علیه السلام یعنى مادر امام باقر علیه السلام.
میلاد در سحر پانزدهم شعبان سال ۲۵۵ هجرى قمرى در شهر سامرا حضرت مهدى علیه السلام چشم جهان را روشن کرد. شب نیمه شعبان، شب بسیار مبارکى است و امام باقر علیه السلام فرمودند: آن شب پس از لیلة القدر، بهترین شب ها است.
منابع:
(۱). طاهرى، حبیب الله، سیماى آفتاب، ص ۵۹٫
(۲). مفاتیح الجنان، باب دوم.
(۳). الزام الناصب، ص ۱۳۸٫
(۴). روزگار رهایی، ج ۱ ص
نظر خود را اضافه کنید.