www.karballa.ir
پیامبر صلی الله علیه و آله اصرار زیادی داشتند تا این نکته را که امام حسن و امام حسین علیهماالسلام فرزندان او هستند آن چنان در وجدان امت اسلامی تثبیت کند که مجالی برای شک و شبهه باقی نماند؛ به عنوان نمونه به موارد ذیل اشاره میکنیم:
۱٫ رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:
«هذان ابنای من أحبهما فقد أحبّنی(۱) ؛ این دو، پسران من هستند؛ هر کس آن دو را دوست بدارد، مرا دوست داشته است.»
در متن دیگری آمده:
«هذان ابنای، وابنا ابنتی؛ اللهم انی أحبّهما و أحبّ من یحبّهما(۲) ؛ این دو، پسران من و پسران دخترم هستند؛ خدایا! من آن دو را دوست میدارم و نیز هر کس را که آن دو را دوست بدارد، دوست میدارم.»
در روایت دیگری از عایشه آمده پیامبر صلی الله علیه و آله حسن را در آغوش میگرفت و به سینهاش میچسباند و میفرمود:
«اللّهم انّ هذا ابنی و انا أحبّه فأحببه و أحبّ من یحبّه(۳) ؛ پروردگارا! این کودک، پسر من است و من او را دوست میدارم؛ پس او را دوست بدار و هر کس را که او را دوست میدارد، دوست بدار!»
۲٫ رسول اکرم صلی الله علیه و آله به محض تولد یکی از آن دو [امام حسن و امام حسین] به اسماء فرمود:
«یا اسماء هاتی ابنی؛ ای اسما، فرزندم را بیاور!»
۳٫ حضرت میفرمود:
«هذا ابنی سیّد(۴) ؛ این پسرم سید و سرور است.»
۴٫ پیامبر صلی الله علیه و آله در مسجد مینشست و میفرمود:
«دعوا ابنی لی؛ فرزندم را برایم بخوانید.»
راوی گوید: حسن دوان دوان آمد و پیامبر او را در آغوش گرفت… پیامبر صلی الله علیه و آله دهانش را بر دهان او گذارد و گفت: «پروردگارا! من او را دوست میدارم، تو نیز او را دوست بدار و کسی که او را دوست دارد نیز دوست بدار!»
پیامبر اکرم این جمله را سه بار تکرار فرمود.(۵)
۵٫ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:
«کلّ ابن آدم ینتسبون الی عصبة أبیهم الأ ولد فاطمة فانّی أنا أبوهم، و أنا عصبتهم(۶) ؛ هر یک از فرزندان آدم به خانواده پدرش نسبت میبرد، جز فرزندان فاطمه که من پدرشان هستم و خانواده آنهایم.»
کسانی که متون بیشتری دال بر فرزندی حسنین علیهماالسلام میخواهند، به الغدیر (ج ۷، ص ۱۲۴ -۱۲۹) مراجعه کنند.(۷)
پینوشتها:
۱- ذخائر العقبی، ص ۱۲۴/ صفة الصفوه، ج ۱، ص ۷۶۳/ تاریخ ابن عساکر، ج ۴، ص ۲۰۶/ کنزالعمال، ج ۶، ص ۲۲۱/ الغدیر، ج ۷، ص ۱۲۴٫
۲- ینابیع المودة، ص ۱۶۵، نقل از: ترمذی؛ نسائی، خصائص امام علی، ص ۱۲۴/ مجمع الزوائد، ج ۹، ص ۱۸۰/ مستدرک حاکم، ج ۳، ص ۱۶۶ و ۱۷۱/ ذخائر العقبی، ص ۱۲۴٫
۳- کنزالعمال، ج ۱۶، ص ۲۶۲/ مجمع الزوائد، ص ۱۷۶٫
۴- مصادر این روایت بسیار زیاد است و تقریباً نیست کتابی که آن را ذکر نکرده باشد.
۵- ذخائر العقبی، ص ۱۲۲٫
۶- الصواعق المحرقه، ص ۱۵۴/ مستدرک حاکم، ج ۳، ص ۱۲۴/ تاریخ بغداد، ج ۱۱، ص ۲۸۵/ ینابیع الموده، ص ۲۶۱/ فرائد السمطین، ج ۲، ص ۶۹/ مقتل خوارزمی، ج ۱، ص ۶۸/ احقاق الحق، ج ۹، ص ۶۴۴ و ۶۴۶/ ذخائر العقبی، ص ۱۲۱٫
۷- منابعی که علامه احمدی بیان کرده، که عبارتند از: ینابیع المودة، ص ۱۳۶ – ۱۳۸- ۱۴۶- ۱۸۲ و ۱۸۳ – ۲۱۴ – ۲۲۱ و ۲۲۲ – ۲۵۰ – ۲۵۵ – ۲۵۸ و ۲۵۹ – ۳۳۱/ اسعاف الراغبین، ص ۱۳۲ و ۱۳۳/ کفایة الطالب، ص ۲۳۵ – ۲۳۷/ الفصول المهمه، ص ۱۵۸ و ۱۵۹/ تاریخ الخلفاء، ص ۱۲۶/ تاریخ ابن عساکر، ج ۴، ص ۱۵۲ و ۲۰۳ و ۲۰۴٫
منبع:
تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی علیه السلام،سیدجعفر مرتضی عاملی، ترجمه محمد سپهری .
پیامبر صلی الله علیه و آله اصرار زیادی داشتند تا این نکته را که امام حسن و امام حسین علیهماالسلام فرزندان او هستند آن چنان در وجدان امت اسلامی تثبیت کند که مجالی برای شک و شبهه باقی نماند؛ به عنوان نمونه به موارد ذیل اشاره میکنیم:
۱٫ رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:
«هذان ابنای من أحبهما فقد أحبّنی(۱) ؛ این دو، پسران من هستند؛ هر کس آن دو را دوست بدارد، مرا دوست داشته است.»
در متن دیگری آمده:
«هذان ابنای، وابنا ابنتی؛ اللهم انی أحبّهما و أحبّ من یحبّهما(۲) ؛ این دو، پسران من و پسران دخترم هستند؛ خدایا! من آن دو را دوست میدارم و نیز هر کس را که آن دو را دوست بدارد، دوست میدارم.»
در روایت دیگری از عایشه آمده پیامبر صلی الله علیه و آله حسن را در آغوش میگرفت و به سینهاش میچسباند و میفرمود:
«اللّهم انّ هذا ابنی و انا أحبّه فأحببه و أحبّ من یحبّه(۳) ؛ پروردگارا! این کودک، پسر من است و من او را دوست میدارم؛ پس او را دوست بدار و هر کس را که او را دوست میدارد، دوست بدار!»
۲٫ رسول اکرم صلی الله علیه و آله به محض تولد یکی از آن دو [امام حسن و امام حسین] به اسماء فرمود:
«یا اسماء هاتی ابنی؛ ای اسما، فرزندم را بیاور!»
۳٫ حضرت میفرمود:
«هذا ابنی سیّد(۴) ؛ این پسرم سید و سرور است.»
۴٫ پیامبر صلی الله علیه و آله در مسجد مینشست و میفرمود:
«دعوا ابنی لی؛ فرزندم را برایم بخوانید.»
راوی گوید: حسن دوان دوان آمد و پیامبر او را در آغوش گرفت… پیامبر صلی الله علیه و آله دهانش را بر دهان او گذارد و گفت: «پروردگارا! من او را دوست میدارم، تو نیز او را دوست بدار و کسی که او را دوست دارد نیز دوست بدار!»
پیامبر اکرم این جمله را سه بار تکرار فرمود.(۵)
۵٫ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:
«کلّ ابن آدم ینتسبون الی عصبة أبیهم الأ ولد فاطمة فانّی أنا أبوهم، و أنا عصبتهم(۶) ؛ هر یک از فرزندان آدم به خانواده پدرش نسبت میبرد، جز فرزندان فاطمه که من پدرشان هستم و خانواده آنهایم.»
کسانی که متون بیشتری دال بر فرزندی حسنین علیهماالسلام میخواهند، به الغدیر (ج ۷، ص ۱۲۴ -۱۲۹) مراجعه کنند.(۷)
پینوشتها:
۱- ذخائر العقبی، ص ۱۲۴/ صفة الصفوه، ج ۱، ص ۷۶۳/ تاریخ ابن عساکر، ج ۴، ص ۲۰۶/ کنزالعمال، ج ۶، ص ۲۲۱/ الغدیر، ج ۷، ص ۱۲۴٫
۲- ینابیع المودة، ص ۱۶۵، نقل از: ترمذی؛ نسائی، خصائص امام علی، ص ۱۲۴/ مجمع الزوائد، ج ۹، ص ۱۸۰/ مستدرک حاکم، ج ۳، ص ۱۶۶ و ۱۷۱/ ذخائر العقبی، ص ۱۲۴٫
۳- کنزالعمال، ج ۱۶، ص ۲۶۲/ مجمع الزوائد، ص ۱۷۶٫
۴- مصادر این روایت بسیار زیاد است و تقریباً نیست کتابی که آن را ذکر نکرده باشد.
۵- ذخائر العقبی، ص ۱۲۲٫
۶- الصواعق المحرقه، ص ۱۵۴/ مستدرک حاکم، ج ۳، ص ۱۲۴/ تاریخ بغداد، ج ۱۱، ص ۲۸۵/ ینابیع الموده، ص ۲۶۱/ فرائد السمطین، ج ۲، ص ۶۹/ مقتل خوارزمی، ج ۱، ص ۶۸/ احقاق الحق، ج ۹، ص ۶۴۴ و ۶۴۶/ ذخائر العقبی، ص ۱۲۱٫
۷- منابعی که علامه احمدی بیان کرده، که عبارتند از: ینابیع المودة، ص ۱۳۶ – ۱۳۸- ۱۴۶- ۱۸۲ و ۱۸۳ – ۲۱۴ – ۲۲۱ و ۲۲۲ – ۲۵۰ – ۲۵۵ – ۲۵۸ و ۲۵۹ – ۳۳۱/ اسعاف الراغبین، ص ۱۳۲ و ۱۳۳/ کفایة الطالب، ص ۲۳۵ – ۲۳۷/ الفصول المهمه، ص ۱۵۸ و ۱۵۹/ تاریخ الخلفاء، ص ۱۲۶/ تاریخ ابن عساکر، ج ۴، ص ۱۵۲ و ۲۰۳ و ۲۰۴٫
منبع:
تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی علیه السلام،سیدجعفر مرتضی عاملی، ترجمه محمد سپهری .
نظر خود را اضافه کنید.